ذوق وجدان و نظر خالص شد و خامم هنوز از نظیری غزل 298
1. ذوق وجدان و نظر خالص شد و خامم هنوز
صاف شد می ها ولی من دردی آشامم هنوز
پی تدارک تقصیر صبحدم برخیز از نظیری غزل 299
1. پی تدارک تقصیر صبحدم برخیز
به بام میکده خورشید زد علم برخیز
فتاده ام به میان غم از کران برخیز از نظیری غزل 300
1. فتاده ام به میان غم از کران برخیز
به تیر غمزه ابروی چون کمان برخیز
نشست اختر پروین ز پرنیان برخیز از نظیری غزل 301
1. نشست اختر پروین ز پرنیان برخیز
غبار کاهکشان رفت میکشان برخیز
از طور صلح و عربده بیگانه ام هنوز از نظیری غزل 302
1. از طور صلح و عربده بیگانه ام هنوز
بر آتشی نتاخته پروانه ام هنوز
مرد بی حوصله مردانه نگردد هرگز از نظیری غزل 303
1. مرد بی حوصله مردانه نگردد هرگز
خوف گرد دل دیوانه نگردد هرگز
گر به دل خلوت نداری از جهانبانی گریز از نظیری غزل 304
1. گر به دل خلوت نداری از جهانبانی گریز
ور مسلط نیستی بر خود زسلطانی گریز
سوی صحرای حقیقت برد عشقم از هوس از نظیری غزل 305
1. سوی صحرای حقیقت برد عشقم از هوس
مست می گشتم به قصد صید و می راندم فرس
ناله اصحاب مسجد نیست بی فریادرس از نظیری غزل 306
1. ناله اصحاب مسجد نیست بی فریادرس
تا مؤذن می شود بیدار می خوابد عسس
کسی به مشک نگفتست کم کن از انفاس از نظیری غزل 307
1. کسی به مشک نگفتست کم کن از انفاس
که از دم خوش تو خسته می شود کناس
گشود ابر بغل بر چمن سپاس سپاس از نظیری غزل 308
1. گشود ابر بغل بر چمن سپاس سپاس
ز زیر پرده برآمد عروس خوش انفاس
اکسیر حسن در نظر پارسا شناس از نظیری غزل 309
1. اکسیر حسن در نظر پارسا شناس
اقبال اهل دل ز قبول خدا شناس