آن را که برد به مسند راز از نظیری غزل 286
1. آن را که برد به مسند راز
اول در زاریش کند باز
تو درنیافته ای لذت وفا هرگز از نظیری غزل 287
1. تو درنیافته ای لذت وفا هرگز
دلت به مهر نگردیده آشنا هرگز
بخت ما سست و عشق تو فیروز از نظیری غزل 288
1. بخت ما سست و عشق تو فیروز
ما همه خوشه چین تو خرمن سوز
ببند دست و می از شیشه در گلویم ریز از نظیری غزل 289
1. ببند دست و می از شیشه در گلویم ریز
که من به قول دف و چنگ نشکنم پرهیز
چرخ پرویز نیست آتش بیز از نظیری غزل 290
1. چرخ پرویز نیست آتش بیز
نه ممری درو نه جای گریز
غمم به عیش درآمیخت عشق رنگ آمیز از نظیری غزل 291
1. غمم به عیش درآمیخت عشق رنگ آمیز
کنون نه هست غمم کند و نی نشاطم تیز
شوریده است آب و گل قالبم هنوز از نظیری غزل 292
1. شوریده است آب و گل قالبم هنوز
دیوانه بیم می برد از مشربم هنوز
دل ها همه به بوی گل آویختست باز از نظیری غزل 293
1. دل ها همه به بوی گل آویختست باز
عیشی به طرف هر چمن انگیختست باز
سخن گویید با من کمتر امروز از نظیری غزل 294
1. سخن گویید با من کمتر امروز
که دارم دل به جای دیگر امروز
خمش ز لابه که طبعش مشو شست هنوز از نظیری غزل 295
1. خمش ز لابه که طبعش مشو شست هنوز
شکر بخور مکن شعله سر شکست هنوز
جام گیر اختر افتاده بر افلاک انداز از نظیری غزل 296
1. جام گیر اختر افتاده بر افلاک انداز
روح شو عاریت خاک سوی خاک انداز
سر برآور بر کله داران قباها تنگ ساز از نظیری غزل 297
1. سر برآور بر کله داران قباها تنگ ساز
روی بنما عاقل و دیوانه را یک رنگ ساز