ز بیداد تو حرف مهر را از نظیری نیشابوری غزل 226
1. ز بیداد تو حرف مهر را نام و نشان گم شد
کتاب حسن را جزو محبت از میان گم شد
...
منم مرغ اسیری مضطرب از نظیری نیشابوری غزل 227
1. منم مرغ اسیری مضطرب از بیم جان خود
نه ذوق دانه دارم نی امید آشیان خود
...
دلم را نور رحمت از وداع از نظیری نیشابوری غزل 228
1. دلم را نور رحمت از وداع جان فرو گیرد
شهادت خانه ام را پرتو ایمان فرو گیرد
...
بکش، بسوز، که نام امان از نظیری نیشابوری غزل 229
1. بکش، بسوز، که نام امان نخواهم برد
دعا به درد سر آسمان نخواهم برد
...
دیده ام نیم نگاهی که از نظیری نیشابوری غزل 230
1. دیده ام نیم نگاهی که به دیدن نرسد
صف آهوش به دنباله کشیدن نرسد
...
خوشا کز بس هجوم گریه از نظیری نیشابوری غزل 231
1. خوشا کز بس هجوم گریه ام در دامن آویزد
سر دست نگارینم نگار از گردن آویزد
...
نه هر مغزی که بوید نکهت از نظیری نیشابوری غزل 232
1. نه هر مغزی که بوید نکهت از مصر و یمن گیرد
مشام تیز باید تا نصیب از پیرهن گیرد
...
به خاطرم گله‌ای گشت از نظیری نیشابوری غزل 233
1. به خاطرم گله‌ای گشت و دوست دشمن شد
دو دل چو شیر شکر بود سنگ و آهن شد
...
تبسمش به لب از شرم خشم از نظیری نیشابوری غزل 234
1. تبسمش به لب از شرم خشم و کین گردد
کرشمه اش گره از ناز بر جبین گردد
...
ناوک غم جان شکافد سینه از نظیری نیشابوری غزل 235
1. ناوک غم جان شکافد سینه گر جوشن شود
عشق مغناطیس گردد دل اگر آهن شود
...
گهی که وقت علاج دماغ از نظیری نیشابوری غزل 236
1. گهی که وقت علاج دماغ من باشد
نسیم در یمن و نافه در ختن باشد
...
رشکی به من گهی ز ادای از نظیری نیشابوری غزل 237
1. رشکی به من گهی ز ادای سخن رسد
صد جایگه مقام کند، تا به من رسد
...