هنوز راه نگاهم به بام و در ندهند از نظیری غزل 179
1. هنوز راه نگاهم به بام و در ندهند
کبوتری که بیاموختند سر ندهند
باعث راندنم از بزم بجز عار نبود از نظیری غزل 180
1. باعث راندنم از بزم بجز عار نبود
ورنه کس را به من و بودن من کار نبود
محبت با دل غم دیده الفت بیشتر گیرد از نظیری غزل 181
1. محبت با دل غم دیده الفت بیشتر گیرد
چراغی را که دودی هست در سر زود درگیرد
دلم از ناله خوش گردید امید اثر باشد از نظیری غزل 182
1. دلم از ناله خوش گردید امید اثر باشد
بسی آسود شستم این خدنگم کارگر باشد
کسی که تشنهٔ وصل است با کوثر نمی‌سازد از نظیری غزل 183
1. کسی که تشنهٔ وصل است با کوثر نمی‌سازد
به آب خضر اگر عاشق رسد لب تر نمی‌سازد
بیا که بی تو غم از خاطرم به در نرود از نظیری غزل 184
1. بیا که بی تو غم از خاطرم به در نرود
وداعم از دل و هجرانم از نظر نرود
ما بید بوستانیم، ما را ثمر نباشد از نظیری غزل 185
1. ما بید بوستانیم، ما را ثمر نباشد
مردود دوستانیم از ما بتر نباشد
صبحی بنال راه فلک برنبسته‌اند از نظیری غزل 186
1. صبحی بنال راه فلک برنبسته‌اند
هرچند دیر آمده‌ای در نبسته‌اند
امشب چمن از گریه ما تازه و تر بود از نظیری غزل 187
1. امشب چمن از گریه ما تازه و تر بود
بر هر سر خار مژه لختی ز جگر بود
ذوقی ز می نزاد که صد شور و شر نشد از نظیری غزل 188
1. ذوقی ز می نزاد که صد شور و شر نشد
بی باکی از مذاق خم می بدر نشد
پیران که دقع قبض طباشیر برده‌اند از نظیری غزل 189
1. پیران که دقع قبض طباشیر برده‌اند
آب رخ جوان به دم پیر برده‌اند
این جا نه بهر سنگ سیه نور فروشند از نظیری غزل 190
1. این جا نه بهر سنگ سیه نور فروشند
این مایه بینش نه بهر کور فروشند