فسون خط تو پیغام بعثت از نظیری نیشابوری غزل 143
1. فسون خط تو پیغام بعثت و شب داج
نگاه پر رخ تو مصطفاست بر معراج
ای کعبه که گردت ننشیند از نظیری نیشابوری غزل 144
1. ای کعبه که گردت ننشیند به صفا هیچ
جایی که عطای تو بود کفر و خطا هیچ
گوش گل می درد از مژده از نظیری نیشابوری غزل 145
1. گوش گل می درد از مژده هنگام صبوح
زنده دارد نفس باد صبا نام صبوح
دهل و نای دریدیم به از نظیری نیشابوری غزل 146
1. دهل و نای دریدیم به آوازه صبح
بانگ فتحی نشنیدیم ز دروازه صبح
مانده ام با دلی از هجر از نظیری نیشابوری غزل 147
1. مانده ام با دلی از هجر عزیزان مجروح
دیده ام غرقه طوفان چو جگرگوشه نوح
چگونه نام تو آریم بر از نظیری نیشابوری غزل 148
1. چگونه نام تو آریم بر زبان گستاخ
که یاد تو نتوان کرد در نهان گستاخ
چو نیست حد که به بالین از نظیری نیشابوری غزل 149
1. چو نیست حد که به بالین نهیم سر گستاخ
چه سود از حرم امن و خوابگاه فراخ
بیگانه چون رود به در از نظیری نیشابوری غزل 150
1. بیگانه چون رود به در آشنا رود
آن کس که آشنای تو باشد کجا رود
بر قفا چشمت نمی افتد از نظیری نیشابوری غزل 151
1. بر قفا چشمت نمی افتد چو این در واشود
آن زمان درگاه بشناسی که صدرت جا شود
دوران می حسرت همه در از نظیری نیشابوری غزل 152
1. دوران می حسرت همه در ساغر ما کرد
بر هرچه نهادیم دل از دیده جدا کرد
می‌روم جایی که غم آنجا از نظیری نیشابوری غزل 153
1. می‌روم جایی که غم آنجا ز دل‌ها می‌رود
ناله از هرجا که می‌خیزد به آنجا می‌رود
هر سحر سلسله از پای از نظیری نیشابوری غزل 154
1. هر سحر سلسله از پای سحر بگشایند
از گشادش گرهی از دل ما بگشایند