فسون خط تو پیغام بعثت و شب داج از نظیری غزل 143
1. فسون خط تو پیغام بعثت و شب داج
نگاه پر رخ تو مصطفاست بر معراج
ای کعبه که گردت ننشیند به صفا هیچ از نظیری غزل 144
1. ای کعبه که گردت ننشیند به صفا هیچ
جایی که عطای تو بود کفر و خطا هیچ
گوش گل می درد از مژده هنگام صبوح از نظیری غزل 145
1. گوش گل می درد از مژده هنگام صبوح
زنده دارد نفس باد صبا نام صبوح
دهل و نای دریدیم به آوازه صبح از نظیری غزل 146
1. دهل و نای دریدیم به آوازه صبح
بانگ فتحی نشنیدیم ز دروازه صبح
مانده ام با دلی از هجر عزیزان مجروح از نظیری غزل 147
1. مانده ام با دلی از هجر عزیزان مجروح
دیده ام غرقه طوفان چو جگرگوشه نوح
چگونه نام تو آریم بر زبان گستاخ از نظیری غزل 148
1. چگونه نام تو آریم بر زبان گستاخ
که یاد تو نتوان کرد در نهان گستاخ
چو نیست حد که به بالین نهیم سر گستاخ از نظیری غزل 149
1. چو نیست حد که به بالین نهیم سر گستاخ
چه سود از حرم امن و خوابگاه فراخ
بیگانه چون رود به در آشنا رود از نظیری غزل 150
1. بیگانه چون رود به در آشنا رود
آن کس که آشنای تو باشد کجا رود
بر قفا چشمت نمی افتد چو این در واشود از نظیری غزل 151
1. بر قفا چشمت نمی افتد چو این در واشود
آن زمان درگاه بشناسی که صدرت جا شود
دوران می حسرت همه در ساغر ما کرد از نظیری غزل 152
1. دوران می حسرت همه در ساغر ما کرد
بر هرچه نهادیم دل از دیده جدا کرد
می‌روم جایی که غم آنجا ز دل‌ها می‌رود از نظیری غزل 153
1. می‌روم جایی که غم آنجا ز دل‌ها می‌رود
ناله از هرجا که می‌خیزد به آنجا می‌رود
هر سحر سلسله از پای سحر بگشایند از نظیری غزل 154
1. هر سحر سلسله از پای سحر بگشایند
از گشادش گرهی از دل ما بگشایند