تو را به کعبه مرا کار با دل افتادست از نظیری غزل 108
1. تو را به کعبه مرا کار با دل افتادست
به کعبه بتکده من مقابل افتادست
در خون دیده گشته تنم بسمل تو نیست از نظیری غزل 109
1. در خون دیده گشته تنم بسمل تو نیست
زین مرحمت ملاف که کار دل تو نیست
گه تجلی مانع است و گاه هجران حایل است از نظیری غزل 110
1. گه تجلی مانع است و گاه هجران حایل است
حیرت اندر حیرتست و مشکل اندر مشکل است
ذوقی به کمالست و وصالی به دوامست از نظیری غزل 111
1. ذوقی به کمالست و وصالی به دوامست
امروز به ما منزلت عشق تمامست
نشست پهلوی من وز رقیب جام گرفت از نظیری غزل 112
1. نشست پهلوی من وز رقیب جام گرفت
گل تلافی من رنگ انتقام گرفت
عشق را کام به عهد دل خود کام تو نیست از نظیری غزل 113
1. عشق را کام به عهد دل خود کام تو نیست
صبح امید و شب وصل در ایام تو نیست
اخترشناس در روش بخت من گم است از نظیری غزل 114
1. اخترشناس در روش بخت من گم است
مشکل فتاده کار نه در دست انجم است
بویی از آن دو سلسله خم به خم گذشت از نظیری غزل 115
1. بویی از آن دو سلسله خم به خم گذشت
شیخ از حرم برآمد و گبر از صنم گذشت
فرحی نیست که در پهلوی آن صد غم نیست از نظیری غزل 116
1. فرحی نیست که در پهلوی آن صد غم نیست
روز مولود جهان کم ز شب ماتم نیست
گر کند گیتی وفایی با وفاداران خوش است از نظیری غزل 117
1. گر کند گیتی وفایی با وفاداران خوش است
زندگانی با عزیزان عیش با یاران خوش است
بیا که مردم و بر راه چشم جان بازست از نظیری غزل 118
1. بیا که مردم و بر راه چشم جان بازست
به گفتگوی تو زخم مرا دهان بازست