تو را به کعبه مرا کار از نظیری نیشابوری غزل 108
1. تو را به کعبه مرا کار با دل افتادست
به کعبه بتکده من مقابل افتادست
در خون دیده گشته تنم از نظیری نیشابوری غزل 109
1. در خون دیده گشته تنم بسمل تو نیست
زین مرحمت ملاف که کار دل تو نیست
گه تجلی مانع است و گاه از نظیری نیشابوری غزل 110
1. گه تجلی مانع است و گاه هجران حایل است
حیرت اندر حیرتست و مشکل اندر مشکل است
ذوقی به کمالست و وصالی از نظیری نیشابوری غزل 111
1. ذوقی به کمالست و وصالی به دوامست
امروز به ما منزلت عشق تمامست
نشست پهلوی من وز رقیب از نظیری نیشابوری غزل 112
1. نشست پهلوی من وز رقیب جام گرفت
گل تلافی من رنگ انتقام گرفت
عشق را کام به عهد دل از نظیری نیشابوری غزل 113
1. عشق را کام به عهد دل خود کام تو نیست
صبح امید و شب وصل در ایام تو نیست
اخترشناس در روش بخت از نظیری نیشابوری غزل 114
1. اخترشناس در روش بخت من گم است
مشکل فتاده کار نه در دست انجم است
بویی از آن دو سلسله از نظیری نیشابوری غزل 115
1. بویی از آن دو سلسله خم به خم گذشت
شیخ از حرم برآمد و گبر از صنم گذشت
فرحی نیست که در پهلوی از نظیری نیشابوری غزل 116
1. فرحی نیست که در پهلوی آن صد غم نیست
روز مولود جهان کم ز شب ماتم نیست
گر کند گیتی وفایی با از نظیری نیشابوری غزل 117
1. گر کند گیتی وفایی با وفاداران خوش است
زندگانی با عزیزان عیش با یاران خوش است
بیا که مردم و بر راه از نظیری نیشابوری غزل 118
1. بیا که مردم و بر راه چشم جان بازست
به گفتگوی تو زخم مرا دهان بازست