اگر بلبل بدل داغی ز جور باغبان از نیر تبریزی غزل 73
1. اگر بلبل بدل داغی ز جور باغبان دارد
در آتش من که با من نوگل من سرگران دارد
افسرده دلان شورت نادیده از نیر تبریزی غزل 74
1. افسرده دلان شورت نادیده بسر دارد
زین پردۀ شورانگیز خوش آنکه خبر دارد
جان در خور خدنگ تو ابرو کمان از نیر تبریزی غزل 75
1. جان در خور خدنگ تو ابرو کمان نبود
ورنه دل رقیق تو نامهربان نبود
گر نه چشمان تو در قصد گرفتارانند از نیر تبریزی غزل 76
1. گر نه چشمان تو در قصد گرفتارانند
ز چه هر گوشه از او صف زده خونخوارانند
بتان چو زلف مسلسل به تاب می‌سازند از نیر تبریزی غزل 77
1. بتان چو زلف مسلسل به تاب می‌سازند
به گردن قمر از مو طناب می‌سازند
در قیامت اگرم زلف تو زنجیر از نیر تبریزی غزل 78
1. در قیامت اگرم زلف تو زنجیر شود
دل ز دوزخ میر اندیشه که دلگیر شود
شانه هر دم که بر آن کاکل مشکین از نیر تبریزی غزل 79
1. شانه هر دم که بر آن کاکل مشکین گذرد
وه چه گویم که چه‌ها بر دل خونین گذرد
عمری که بی‌تو ای مه نوشاد از نیر تبریزی غزل 80
1. عمری که بی‌تو ای مه نوشاد می‌رود
سر داده خرمنی است که بر باد می‌رود
این خودسری که زلف تو ای دلربا از نیر تبریزی غزل 81
1. این خودسری که زلف تو ای دلربا کند
با روزگار غم‌زدگان تا چه‌ها کند
تا سر کار تو با خانۀ خمار افتاد از نیر تبریزی غزل 82
1. تا سر کار تو با خانۀ خمار افتاد
راز سر بستۀ ما بر سر بازار افتاد
انس من ایشیخ با می است و دف از نیر تبریزی غزل 83
1. انس من ایشیخ با می است و دف و عود
می نتوان کرد ترک عادت معهود
یارب آنخال که ما را شد از او از نیر تبریزی غزل 84
1. یارب آنخال که ما را شد از او روز سیاه
ببلای خم زلف تو گرفتار آید