هر صباحم که ره از خانۀ خمار از نیر تبریزی غزل 61
1. هر صباحم که ره از خانۀ خمار افتد
خم و ساقی و صراحی همه از کار افتد
از تو نتابم رخ ای نگار بمعبود از نیر تبریزی غزل 62
1. از تو نتابم رخ ای نگار بمعبود
گر چو خلیلم بری بآتش نمرود
گر چونتو در آفاق جفار کار از نیر تبریزی غزل 63
1. گر چونتو در آفاق جفار کار نباشد
انصاف ز شوخی چو تو بسیار نباشد
جز دل ما که زیاد تو بپرواز از نیر تبریزی غزل 64
1. جز دل ما که زیاد تو بپرواز آید
کس ندیده است کبوتر پی شهباز آید
چه شدی کار من دلشده یکسر می‌شد از نیر تبریزی غزل 65
1. چه شدی کار من دلشده یکسر می‌شد
یا تو سوی من و یا جان سوی تو بر می‌شد
عنبرین‌موی تو بر طرف چمن از نیر تبریزی غزل 66
1. عنبرین‌موی تو بر طرف چمن می‌گذرد
یا ز گلزار ختا آهوی چین می‌گذرد
زلف جانان سحر از باد صبا در از نیر تبریزی غزل 67
1. زلف جانان سحر از باد صبا در هم شد
عاقلان مژده که زنجیر جنون محکم شد
نگار من چو بتاراج عقل و دین از نیر تبریزی غزل 68
1. نگار من چو بتاراج عقل و دین خیزد
غبار لشگرش از ترک تا بچین خیزد
نه من از تنگی دام است که در از نیر تبریزی غزل 69
1. نه من از تنگی دام است که در فریادم
می بنالم که بسر وقت رسد صیادم
خیز تا معتکف خانۀ خمار شویم از نیر تبریزی غزل 70
1. خیز تا معتکف خانۀ خمار شویم
سر به پیشش بسپاریم و سبکبار شویم
تیشه بر پا زدی ار داغ منش در از نیر تبریزی غزل 71
1. تیشه بر پا زدی ار داغ منش در دل بود
آن قوی پنجه که در کوهکنی کامل بود
دلبر من بچهره چون زلف معنبر از نیر تبریزی غزل 72
1. دلبر من بچهره چون زلف معنبر آورد
مهر نخوشه جا دهد مه بدو پیکر آورد