چوپرداخت از جنگ نام آوران از فرازنامه فرامرزنامه 150
1. چوپرداخت از جنگ نام آوران
همان شیر و آن لشکر بیکران
چو چندین برآسود گرد دلیر از فرازنامه فرامرزنامه 151
1. چو چندین برآسود گرد دلیر
زجا اندر آمد به کردارشیر
چنان دید در خواب کو پدر از فرازنامه فرامرزنامه 152
1. چنان دید در خواب کو پدر
همی گفت فیروز گر ای پسر
زجا اندر آمد چو کوه گران از فرازنامه فرامرزنامه 153
1. زجا اندر آمد چو کوه گران
یکی سنگ انداخت بر پهلوان
چنان بد که یک روز با انجمن از فرازنامه فرامرزنامه 154
1. چنان بد که یک روز با انجمن
به نخجیرگه رفت آن پیلتن
چو بر تخت فیروزه رفت آفتاب از فرازنامه فرامرزنامه 155
1. چو بر تخت فیروزه رفت آفتاب
جهان شد چو دریای یاقوت آب
درین گفتگو بد که از ناگهان از فرازنامه فرامرزنامه 156
1. درین گفتگو بد که از ناگهان
خروشی برآمد که ای پهلوان
سیه دیو،پویان و تازان برفت از فرازنامه فرامرزنامه 157
1. سیه دیو،پویان و تازان برفت
خرامان سوی کوه تازید و رفت
بفرمود تا شد نویسنده پیش از فرازنامه فرامرزنامه 158
1. بفرمود تا شد نویسنده پیش
نشاندش بر تخت،نزدیک خویش
چنین گفت با نامداران خویش از فرازنامه فرامرزنامه 159
1. چنین گفت با نامداران خویش
بزرگان کشور که بودند پیش
چو هرکس سخن گفت از پهلوان از فرازنامه فرامرزنامه 160
1. چو هرکس سخن گفت از پهلوان
همان شاه گردان و نام آوران
دگر روز چون شید زد بر درفش از فرازنامه فرامرزنامه 161
1. دگر روز چون شید زد بر درفش
چو کافور شد روی چرخ بنفش