چو بگذشت از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 128
1. چو بگذشت یک ماه دیگر چنین
رسیدند نزدیک خاور زمین
زپیر از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 129
1. زپیر جهاندیده پرسید و گفت
که ای پیر با دانش و هوش جفت
دگر از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 130
1. دگر گفت کای مرد پاکیزه رای
مرا سون دانش یکی ره نمای
بپرسید از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 131
1. بپرسید دیگر زیزدان پرست
که ای مرد با دانش نیک دست
سپهبد از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 132
1. سپهبد چو بشنید گفتار او
به دل خرم از کار و دیدار او
چو چندی از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 133
1. چو چندی ببود اندر آن جایگاه
روان کرد بر راه دریا سپاه
از آن از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 134
1. از آن پس فرامرز روشن روان
چو پرداخت از مرغ،آمد دوان
بدان از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 135
1. بدان خرمی بازگشتند شاد
به کشتی نشستند مانند باد
چو تاراج از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 136
1. چو تاراج کردند آن بوم رست
از آنجا ره ملک دیگر بجست
چو بشنید از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 137
1. چو بشنید گردنکش دیو بند
سخن های پردرد از آن مستمند
دلاور از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 138
1. دلاور چو گفتار ایشان شنید
چوآتش زباد دمان بردمید