از کین بت‌پرستان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 197
1. از کین بت‌پرستان در هند و چین و ماچین
پر درد گشت جانت رخ زرد و روی پر چین
...
مکر و حسد را ز از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 198
1. مکر و حسد را ز دل آوار کن
وین تن خفته‌ت را بیدار کن
...
ای افسر کوه و از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 199
1. ای افسر کوه و چرخ را جوشن
خود تیره به روی و فعل تو روشن
...
چرخ گردنده و از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 200
1. چرخ گردنده و اجرام و چهار ارکان
کان جان است، چنین باشد جان را کان
...
چیست آن لشکر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 201
1. چیست آن لشکر فریشتگان
که بیایند از آسمان پران
...
جوانی شد، او از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 202
1. جوانی شد، او را فراموش کن
سر ناتوانی در آگوش کن
...
ای مر تورا گرفته از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 203
1. ای مر تورا گرفته بت خوش زبان زبون،
تو خوش بدو سپرده دل مهربان ربون
...
از بهر چه، ای از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 204
1. از بهر چه، ای پیر هشیوار هنربین،
بر اسپ هوا کرد دلت بار دگر زین؟
...
فریاد به لااله از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 205
1. فریاد به لااله الا هو
زین بی‌معنی زمانهٔ بدخو
...
چون فروماندی از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 206
1. چون فروماندی ز بد کردار خویش
پارسا گشتی کنون و نیک خو
...
ایا گشته غره از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 207
1. ایا گشته غره به مکر زمانه
ز مکرش به دل گشتی آگاه یا نه
...
گرگ آمده است از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 208
1. گرگ آمده است گرسنه و دشت پر بره
افتاده در رمه، رمه رفته به شب چره
...