ای دننده همچو از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 186
1. ای دننده همچو دن کرده رخان از خون دن
خون دن خونت بخواهد ریخت گرد دن مدن
...
در دلم تا به سحرگاه از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 187
1. در دلم تا به سحرگاه شب دوشین
هیچ نارامید این خاطر روشن بین
...
چه گوئی؟ ای شده از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 188
1. چه گوئی؟ ای شده زین گوی گردان پشت تو چوگان
به دست سالیان شسته زمان از موی تو قطران
...
تا کی کنی گله از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 189
1. تا کی کنی گله که نه خوب است کار من
وز تیر ماه تیره‌تر آمد بهار من؟
...
درد گنه را نیافتند از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 190
1. درد گنه را نیافتند حکیمان
جز که پشیمانی، ای برادر، درمان
...
چند کنی جای چنین از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 191
1. چند کنی جای چنین به گزین؟
چون نروی سوی سرائی جز این؟
...
این گنبد پیروزهٔ از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 192
1. این گنبد پیروزهٔ بی‌روزن گردان
چون است چو بستان گه و گاهی چو بیابان؟
...
ای شده مفتون از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 193
1. ای شده مفتون به قول‌های فلاطون،
حال جهان باز چون شده است دگرگون؟
...
بنگر بدین رباط از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 194
1. بنگر بدین رباط و بدین صعب کاروان
تا چونکه سال و ماه دوانند هردوان
...
بر جانور و نبات از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 195
1. بر جانور و نبات و ارکان
سالار که کردت ای سخن‌دان؟
...
غریبی می چه خواهد از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 196
1. غریبی می چه خواهد یارب از من؟
که با من روز و شب بسته است دامن
...