اگر بر تن خویش از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 163
1. اگر بر تن خویش سالار و میرم
ملامت همی چون کنی خیر خیرم؟
گر تو ای چرخ گردان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 164
1. گر تو ای چرخ گردان مادرم
چون نه‌ای تو دیگر و من دیگرم؟
اگر با خرد جفت از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 165
1. اگر با خرد جفت و اندر خوریم
غم‌خور چو خر چندو تاکی خوریم؟
من دگرم یا دگر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 166
1. من دگرم یا دگر شده‌است جهانم
هست جهانم همان و من نه همانم
از صحبت خلق دل از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 167
1. از صحبت خلق دل گسستم
اندیشه ندیم دل بسستم
دوش تا هنگام از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 168
1. دوش تا هنگام صبح از وقت شام
برکف دستم ز فکرت بود جام
ای دل و هوش و خرد از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 169
1. ای دل و هوش و خرد داده به شیطان رجیم
روی بر تافته از رحمت رحمان رحیم
از دهر جفا پیشه از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 170
1. از دهر جفا پیشه زی که نالم؟
گویم ز که کرده‌است نال نالم؟
شاید که حال و از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 171
1. شاید که حال و کار دگر سان کنم
هرچ آن به است قصد سوی آن کنم
عقل چه آورد ز از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 172
1. عقل چه آورد ز گردون پیام
خاصه سوی خاص نهانی ز عام؟
ای تن تیره اگر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 173
1. ای تن تیره اگر شریفی اگر دون
نبسهٔ گردونی و نبیرهٔ گردون