ای نام شنوده از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 140
1. ای نام شنوده عاجل و آجل
بشناس نخست آجل و از عاجل
طمع ندارم ازین از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 141
1. طمع ندارم ازین پس زخلق جاه و محل
مگر به خالق و دادار خلق عز و جل
گسستم ز دنیای از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 142
1. گسستم ز دنیای جافی امل
تو را باد بند و گشاد و عمل
مانده به یمگان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 143
1. مانده به یمگان به میان جبال
نیستم از عجز و نه نیز از کلال
گرامی چو مال از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 144
1. گرامی چو مال و قوی چون جبال
نکو چون جوانی و خوش چون جمال
لشکر پیری فگند از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 145
1. لشکر پیری فگند و قافله ذل
ناگه بر ساعدین و گردن من غل
امتت را چون نبینی از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 146
1. امتت را چون نبینی بر چه سانند؟ ای رسول
بیشتر جز مر ستوران را نمانند، ای رسول
حاجیان آمدند از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 147
1. حاجیان آمدند با تعظیم
شاکر از رحمت خدای رحیم
این روزگار بی‌خطر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 148
1. این روزگار بی‌خطر و کار بی‌نظام
وام است بر تو گر خبرت هست، وام، وام
اگر کار بوده از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 149
1. اگر کار بوده است و رفته قلم
چرا خورد باید به بیهوده غم؟
دام است جهان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 150
1. دام است جهان تو، ای پسر، دام
زین دام ندارد خبر دد و دام