بفریفت این زمان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 128
1. بفریفت این زمان چو آهرمنش
تا همچو موم نرم کند آهنش
...
وبال است بر مرد از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 129
1. وبال است بر مرد عمر درازش
چو عمر درازش فزود اندر آزش
...
هر کس به نسب نیک از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 130
1. هر کس به نسب نیک ندانی و به آلش
بر نسبت او نیست گوا به ز فعالش
...
ای خفته همه عمر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 131
1. ای خفته همه عمر و شده خیره و مدهوش
وز عمر و جهان بهرهٔ خود کرده فراموش
...
جهان را دگرگونه از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 132
1. جهان را دگرگونه شد کارو بارش
برو مهربان گشت صورت نگارش
...
چو شمشیر بایدت از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 133
1. چو شمشیر بایدت بود، ای برادر،
به جای بدی بد به جای خوشی خوش
...
این طارم بی‌قرار از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 134
1. این طارم بی‌قرار ازرق
بربود ز من جمال و رونق
...
ای فگنده امل از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 135
1. ای فگنده امل دراز آهنگ
پست منشین که نیست جای درنگ
...
گر دگرگون بود از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 136
1. گر دگرگون بود حالت پارسال
چونکه دیگر گشت باز امسال حال؟
...
ای به سر برده از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 137
1. ای به سر برده خیره عمر طویل
همه بر قال قال و گفتن قیل
...
گنبد پیروزه‌گون از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 138
1. گنبد پیروزه‌گون پر ز مشاعل
چند بگشته است گرد این کرهٔ گل؟
...
این باز سیه پیسه از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 139
1. این باز سیه پیسه نگر بی‌پر و چنگال
کو هیچ نه آرام همی یابد و نه هال
...