به راه دین نبی رفت ازان نمی‌یاریم از قبادیانی قصیده 151
1. به راه دین نبی رفت ازان نمی‌یاریم
که راه با خطر و ما ضعیف و بی‌یاریم
بسی رفتم پس آز اندر این پیروزه گون پشکم از قبادیانی قصیده 152
1. بسی رفتم پس آز اندر این پیروزه گون پشکم
کم آمد عمر و نامد مایه آز و آرزو را کم
گر مستمند و با دل غمگینم از قبادیانی قصیده 153
1. گر مستمند و با دل غمگینم
خیره مکن ملامت چندینم
دل ز افتعال اهل زمانه ملا شدم از قبادیانی قصیده 154
1. دل ز افتعال اهل زمانه ملا شدم
زایشان به قول و فعل ازیرا جدا شدم
از بهر چه این کبود طارم از قبادیانی قصیده 155
1. از بهر چه این کبود طارم
پر گرد شده است باز و مغتم؟
ای بار خدای و کردگارم از قبادیانی قصیده 156
1. ای بار خدای و کردگارم
من فضل تو را سپاس دارم
ای شسته سر و روی به آب زمزم از قبادیانی قصیده 157
1. ای شسته سر و روی به آب زمزم
حج کرده چومردان و گشته بی‌غم
ای عجب ار دشمن من خود منم از قبادیانی قصیده 158
1. ای عجب ار دشمن من خود منم
خیره گله چون کنم از دشمنم؟
پانزده سال برآمد که به یمگانم از قبادیانی قصیده 159
1. پانزده سال برآمد که به یمگانم
چون و از بهر چه؟ زیرا که به زندانم
این چه خلق و چه جهان است، ای کریم؟ از قبادیانی قصیده 160
1. این چه خلق و چه جهان است، ای کریم؟
کز تو کس ر امی نبینم شرم و بیم
از من برمید غمگسارم از قبادیانی قصیده 161
1. از من برمید غمگسارم
چون دید ضعیف و خنگ‌سارم
من چو نادانان بر درد جوانی ننوم از قبادیانی قصیده 162
1. من چو نادانان بر درد جوانی ننوم
که در این درد نه من باز پسینم نه نوم