کسی پر خانه دشتی از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 117
1. کسی پر خانه دشتی دید هرگز
نه دیوار و نه در بل پست و موجز؟
...
ای خداوند این از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 118
1. ای خداوند این کبود خراس
صد هزاران تو را ز بنده سپاس
...
ای بستهٔ خود از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 119
1. ای بستهٔ خود کرده دل خلق به ناموس
ز اندیشه تو را رفته به هر جانب جاسوس
...
مرد را خوار چه از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 120
1. مرد را خوار چه دارد؟ تن خوش خوارش
چون تو را خوار کند چون نکنی خوارش ؟
...
ای متحیر شده از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 121
1. ای متحیر شده در کار خویش
راست بنه بر خط پرگار خویش
...
پشتم قوی به فضل از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 122
1. پشتم قوی به فضل خدای است و طاعتش
تا دررسم مگر به رسول و شفاعتش
...
چه بود این چرخ از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 123
1. چه بود این چرخ گردان را که دیگر گشت سامانش؟
به بستان جامهٔ زربفت بدریدند خوبانش
...
نگذاشت خواهد از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 124
1. نگذاشت خواهد ایدرش
بر رغم او صورت گرش
...
صعب‌تر عیب جهان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 125
1. صعب‌تر عیب جهان سوی خرد چیست ؟ فناش
پیش این عیب سلیم است بلاها و عناش
...
چون گشت جهان از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 126
1. چون گشت جهان را دگر احوال عیانیش؟
زیرا که بگسترد خزان راز نهانیش
...
گردش این گنبد از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 127
1. گردش این گنبد و مکر و دهاش
گرد بر آرد همی از اولیاش
...