زنهار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 728
1. زنهار مگو که رهروان نیز نیند
کامل صفتان بی‌نشان نیز نیند
سر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 729
1. سر دل عاشقان ز مطرب شنوید
با نالهٔ او بگرد دلها بروید
سر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 730
1. سر مستان را ز محتسب ترسانند
شد محتسب مست همه میدانند
سرویکه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 731
1. سرویکه ز باغ پاکبازان باشد
هم سرکش و هم سرخوش و نازان باشد
سرهای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 732
1. سرهای درختان گل تر می‌چینند
و اندر دل خود کان گهر می‌بینند
سرهای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 733
1. سرهای درختان گل رعنا چیدند
آن یعقوبان یوسف خود را دیدند
سودای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 734
1. سودای ترا بهانه‌ای بس باشد
مستان ترا ترانه‌ای بس باشد
سوز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 735
1. سوز دل عاشقان شررها دارد
درد دل بی‌دلان اثرها دارد
شاد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 736
1. شاد آنکه جمال ماهتابش ببرد
ساقی کرم مست و خرابش ببرد
شاد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 737
1. شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید
چون بچهٔ خرد آستین برخاید
شادی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 738
1. شادی همه طالبان که مطلوب رسید
داد ای همه عاشقان که محبوب رسید
شادم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 739
1. شادم که غم تو در دل من گنجد
زیرا که غمت بجای روشن گنجد