زنهار مگو که رهروان نیز نیند از مولانا رباعی 728
1. زنهار مگو که رهروان نیز نیند
کامل صفتان بینشان نیز نیند
سر دل عاشقان ز مطرب شنوید از مولانا رباعی 729
1. سر دل عاشقان ز مطرب شنوید
با نالهٔ او بگرد دلها بروید
سر مستان را ز محتسب ترسانند از مولانا رباعی 730
1. سر مستان را ز محتسب ترسانند
شد محتسب مست همه میدانند
سرویکه ز باغ پاکبازان باشد از مولانا رباعی 731
1. سرویکه ز باغ پاکبازان باشد
هم سرکش و هم سرخوش و نازان باشد
سرهای درختان گل تر میچینند از مولانا رباعی 732
1. سرهای درختان گل تر میچینند
و اندر دل خود کان گهر میبینند
سرهای درختان گل رعنا چیدند از مولانا رباعی 733
1. سرهای درختان گل رعنا چیدند
آن یعقوبان یوسف خود را دیدند
سودای ترا بهانهای بس باشد از مولانا رباعی 734
1. سودای ترا بهانهای بس باشد
مستان ترا ترانهای بس باشد
سوز دل عاشقان شررها دارد از مولانا رباعی 735
1. سوز دل عاشقان شررها دارد
درد دل بیدلان اثرها دارد
شاد آنکه جمال ماهتابش ببرد از مولانا رباعی 736
1. شاد آنکه جمال ماهتابش ببرد
ساقی کرم مست و خرابش ببرد
شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید از مولانا رباعی 737
1. شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید
چون بچهٔ خرد آستین برخاید
شادی همه طالبان که مطلوب رسید از مولانا رباعی 738
1. شادی همه طالبان که مطلوب رسید
داد ای همه عاشقان که محبوب رسید
شادم که غم تو در دل من گنجد از مولانا رباعی 739
1. شادم که غم تو در دل من گنجد
زیرا که غمت بجای روشن گنجد