صد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 751
1. صد بار ز سر برفت عقلم و آمد
تا کی ز می شیفتگان آشامد
صد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 752
1. صد سال بقای آن بت مهوش باد
تیر غم او دل من ترکش باد
صد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 753
1. صد مرحله زانسوی خرد خواهم شد
فارغ ز وجود نیک و بد خواهم شد
طاوس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 754
1. طاوس نه‌ای که بر جمالت نگرند
سیمرغ نه‌ای که بیتو نام تو برند
عارف از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 755
1. عارف چو گل و جز گل خندان نبود
تلخی نکند عادت قند آن نبود
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 756
1. هر دل که درو مهر تو پنهان نبود
کافر بود آن دل و مسلمان نبود
عاشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 757
1. عاشق تو یقین دان که مسلمان نبود
در مذهب عشق کفر و ایمان نبود
عاشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 758
1. عاشق که بناز و ناز کی فرد بود
در مذهب عاشقی جوانمرد بود
عاشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 759
1. عاشق که تواضع ننماید چکند
شبها که بکوی تو نیاید چکند
عشاق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 760
1. عشاق به یک دم دو جهان در بازند
صد ساله بقا به یک زمان دربازند
عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 761
1. عشق آن باشد که خلق را دارد شاد
عشق آن باشد که داد شادیها داد
عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 762
1. عشق آن خوشتر کز او بلاها خیزد
عاشق نبود که از بلا پرهیزد