عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 763
1. عشق از ازلست و تا ابد خواهد بود
جویندهٔ عشق بیعدد خواهد بود
عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 764
1. عشق تو بهر صومعه مستی دارد
بازار بتان از تو شکستی دارد
عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 765
1. عشق تو خوشی چو قصد خونریز کند
جان از قفس قالب من خیز کند
عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 766
1. عشق تو سلامت ز جهان می‌ببرد
هجر تو اجل گشته که جان می‌ببرد
عشقی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 767
1. عشقی آمد که عشقها سودا شد
سوزیدم و خاکستر من هم لا شد
عقل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 768
1. عقل و دل من چه عیشها میداند
گر یار دمی پیش خودم بنشاند
علم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 769
1. علم فقها ز شرع و سنت باشد
حکم حکما بیان حجت باشد
عید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 770
1. عید آمده کز تو عید عیدانه برد
از خرمن ماه تو به دل دانه برد
غم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 771
1. غم را بر او گزیده میباید کرد
وز چاه طمع بریده میباید کرد
غم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 772
1. غم کیست که گرد دل مردان گردد
غم گرد فسردگان و سردان گردد
فردا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 773
1. فردا که به محشر اندر آید زن و مرد
از بیم حساب رویها گردد زرد