اگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 786
1. اگر عاشق را فنا و مردن باشد
یا در ره عشق جان سپردن باشد
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 787
1. گر ما نه همه تنور سوزان باشد
ناگه ز درم درآی گرم آن باشد
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 788
1. گر مرده شود تن بر خود جاش کنند
ور زنده بود قصد سر و پاش کنند
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 789
1. گر نگریزی ز ما بنازی چه شود
ور نرد وداع ما نبازی چه شود
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 790
1. گر هر دو جهان ز خار غم پر باشد
از خار بترسد آنکه اشتر باشد
کس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 791
1. کس از خم چوگان تو گوئی نبرد
وز وصل تو ره به جستجوئی نبرد
کس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 792
1. کس واقف آن حضرت شاهانه نشد
تا بی‌دل و بی‌عقل سوی خانه نشد
کشتی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 793
1. کشتی چو به دریای روان می‌گذرد
می‌پندارد که نیستان می‌گذرد
گفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 794
1. گفتم بیتی نگار از من رنجید
یعنی که بوزن بیت ما را سنجید
گفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 795
1. گفتم جانی به ترک جان نتوان کرد
گفتا جانرا چو تن نشان نتوان کرد
گفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 796
1. گفتم که به من رسید دردت بمزید
گفتا خنک آن جان که بدین درد رسید
گفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 797
1. گفتم که ز خردی دل من نیست پدید
غمهای بزرگ تو در او چون گنجید