آنی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1663
1. آنی تو که در صومعه مستم داری
در کعبه نشسته بت‌پرستم داری
آنی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1664
1. آنی که بر دلشدگان دیر آئی
وانگاه چو آئی نفسی سیر آئی
آنی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1665
1. آنی که به صد شفاعت و صد زاری
بر پات یکی بوسه دهم نگذاری
احوال از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1666
1. احوال من زار حزین می‌پرسی
زین پیش مپرس اگر چنین می‌پرسی
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1667
1. از آب و گلی نیست بنای چو توئی
یارب که چه هاست از برای چو توئی
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1668
1. از جان بگریزم ار ز جان بگریزی
از دل بگریزم ار از آن بگریزی
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1669
1. از چهرهٔ آفتاب مهوش گردی
وز صحبت کبریت تو آتش گردی
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1670
1. از خلق ز راه تیزهوشی نرهی
وز خود ز سر سخن‌فروشی نرهی
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1671
1. از رنج و ملال ما چه فریاد کنی
آن به که به شکر وصل را شاد کنی
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1672
1. از سایهٔ عاشقان اگر دور شوی
بر تو زند آفتاب و رنجور شوی
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1673
1. از شادی تو پر است شهر و وادی
از روی زمین و آسمان را شادی