یارب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1651
1. یارب تو مرا به نفس طناز مده
با هر چه به جز تست مرا ساز مده
یارب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1652
1. یارب تو یکی یار جفا کارش ده
یک دلبر بدخوی جگر خوارش ده
آمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1653
1. آمد بر من دوش مه یغمائی
گفتم که برو امشب اینجا نائی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1654
1. آن چیز که هست در سبد میدانی
از سر سبد تا بابد میدانی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1655
1. آن خوش باشد که صاحب تمییزی
بی‌آنکه بگویند و بگوید چیزی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1656
1. آن دل که به یاد خود صبورش کردی
نزدیک‌تر تو شد چو دورش کردی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1657
1. آن را که نکرد ز هر سود ای ساقی
آن زهر نبود می نمود ای ساقی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1658
1. آن رطل گران را اگر ارزان کنیی
اجزای جهان را همگی جان کنیی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1659
1. آن روز که دیوانه سر و سودائی
در سلسلهٔ دولتیان می‌آئی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1660
1. آن روی ترش نگر چو قندستانی
وان چشم خوشش نگر چو هندوستانی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1661
1. آن ظلم رسیده‌ای که دادش دادی
وانغمزده‌ای که جام شادش دادی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1662
1. آن میوه توئی که نادر ایامی
بتوان خوردن هزار من در خامی