زلف تو که یکروزم از او روشن نه از مولانا رباعی 1628
1. زلف تو که یکروزم از او روشن نه
با خاک برآورد سرو با من نه
سه چیز ز من ربودهای بگزیده از مولانا رباعی 1629
1. سه چیز ز من ربودهای بگزیده
صبر از دل و رنگ از رخ و خواب از دیده
صاحبنظران راست تحیر پیشه از مولانا رباعی 1630
1. صاحبنظران راست تحیر پیشه
مر کوران را تفکر و اندیشه
صحت که کشد به سقم و رنجوری به از مولانا رباعی 1631
1. صحت که کشد به سقم و رنجوری به
زان جامه که سازی بستم عوری به
صوفی نشوی به فوطه و پشمینه از مولانا رباعی 1632
1. صوفی نشوی به فوطه و پشمینه
نه پیر شوی ز صحبت دیرینه
عشق غلب القلب و قد صار به از مولانا رباعی 1633
1. عشق غلب القلب و قد صار به
حتی فنی القلب بما جاربه
فصلیست چو وصل دوست فرخنده شده از مولانا رباعی 1634
1. فصلیست چو وصل دوست فرخنده شده
از مردن تن چراغ دل زنده شده
گفتم چکنم گفت که ای بیچاره از مولانا رباعی 1635
1. گفتم چکنم گفت که ای بیچاره
جمله چکنم بسازم آن یکباره
گفتم که توئی می و منم پیمانه از مولانا رباعی 1636
1. گفتم که توئی می و منم پیمانه
من مردهام و تو جانی و جانانه
گفتم که ز عشقت شدهام دیوانه از مولانا رباعی 1637
1. گفتم که ز عشقت شدهام دیوانه
زنجیر ترا به خواب بینم یا نه
گنجیست نهانه در زمین پوشیده از مولانا رباعی 1638
1. گنجیست نهانه در زمین پوشیده
از ملت کفر و اهل دین پوشیده
گیر ایدل من عنان آن شاهنشاه از مولانا رباعی 1639
1. گیر ایدل من عنان آن شاهنشاه
امشب بر من قنق شو ایروت چو ماه