زلف از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1628
1. زلف تو که یکروزم از او روشن نه
با خاک برآورد سرو با من نه
سه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1629
1. سه چیز ز من ربوده‌ای بگزیده
صبر از دل و رنگ از رخ و خواب از دیده
صاحب‌نظران از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1630
1. صاحب‌نظران راست تحیر پیشه
مر کوران را تفکر و اندیشه
صحت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1631
1. صحت که کشد به سقم و رنجوری به
زان جامه که سازی بستم عوری به
صوفی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1632
1. صوفی نشوی به فوطه و پشمینه
نه پیر شوی ز صحبت دیرینه
عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1633
1. عشق غلب القلب و قد صار به
حتی فنی القلب بما جاربه
فصلیست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1634
1. فصلیست چو وصل دوست فرخنده شده
از مردن تن چراغ دل زنده شده
گفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1635
1. گفتم چکنم گفت که ای بیچاره
جمله چکنم بسازم آن یکباره
گفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1636
1. گفتم که توئی می و منم پیمانه
من مرده‌ام و تو جانی و جانانه
گفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1637
1. گفتم که ز عشقت شده‌ام دیوانه
زنجیر ترا به خواب بینم یا نه
گنجیست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1638
1. گنجیست نهانه در زمین پوشیده
از ملت کفر و اهل دین پوشیده
گیر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1639
1. گیر ایدل من عنان آن شاهنشاه
امشب بر من قنق شو ایروت چو ماه