ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1640
1. ما را می کهنه باید و دیرینه
وز روز ازل تا بابد سیری نه
ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1641
1. ما مردانیم شسته بر تنگ دره
مائیم که شیر و گرگ بر ما گذره
مانندهٔ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1642
1. مانندهٔ زنبیل بگیر این روزه
تا روزه کند ترا به حق دریوزه
مستم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1643
1. مستم ز می عشق خراب افتاده
برخواسته دل از خور و خواب افتاده
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1644
1. من میگویم که گشت بیگاه ایماه
میگوید ماه ناگهانی بیگاه
میخوردم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1645
1. میخوردم باده بابت آشفته
خوابم بربود حال دل ناگفته
میدان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1646
1. میدان فراخ و مرد میدانی نه
احوال جهان چنانکه میدانی نه
وه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1647
1. وه وه که به دیدار تو چونم تشنه
چندانکه ببینمت فزونم تشنه
هین از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1648
1. هین نوبت صبر آمد و ماه روزه
روزی دو مگو ز کاسه و از کوزه
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1649
1. هر چند در این پرده اسیرید همه
زین پرده برون روید امیرید همه
هم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1650
1. هم آینه‌ایم و هم لقائیم همه
سرمست پیالدهٔ بقائیم همه