ما را می کهنه باید و دیرینه از مولانا رباعی 1640
1. ما را می کهنه باید و دیرینه
وز روز ازل تا بابد سیری نه
ما مردانیم شسته بر تنگ دره از مولانا رباعی 1641
1. ما مردانیم شسته بر تنگ دره
مائیم که شیر و گرگ بر ما گذره
مانندهٔ زنبیل بگیر این روزه از مولانا رباعی 1642
1. مانندهٔ زنبیل بگیر این روزه
تا روزه کند ترا به حق دریوزه
مستم ز می عشق خراب افتاده از مولانا رباعی 1643
1. مستم ز می عشق خراب افتاده
برخواسته دل از خور و خواب افتاده
من میگویم که گشت بیگاه ایماه از مولانا رباعی 1644
1. من میگویم که گشت بیگاه ایماه
میگوید ماه ناگهانی بیگاه
میخوردم باده بابت آشفته از مولانا رباعی 1645
1. میخوردم باده بابت آشفته
خوابم بربود حال دل ناگفته
میدان فراخ و مرد میدانی نه از مولانا رباعی 1646
1. میدان فراخ و مرد میدانی نه
احوال جهان چنانکه میدانی نه
وه وه که به دیدار تو چونم تشنه از مولانا رباعی 1647
1. وه وه که به دیدار تو چونم تشنه
چندانکه ببینمت فزونم تشنه
هین نوبت صبر آمد و ماه روزه از مولانا رباعی 1648
1. هین نوبت صبر آمد و ماه روزه
روزی دو مگو ز کاسه و از کوزه
هر چند در این پرده اسیرید همه از مولانا رباعی 1649
1. هر چند در این پرده اسیرید همه
زین پرده برون روید امیرید همه
هم آینهایم و هم لقائیم همه از مولانا رباعی 1650
1. هم آینهایم و هم لقائیم همه
سرمست پیالدهٔ بقائیم همه