ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1605
1. ای با تو جهان ظریف و شادی باره
تو جامه شادیی و مالی پاره
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1606
1. ای خواب مرا بسته و مدفون کرده
شب را و مرا بی‌خود و مجنون کرده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1607
1. ای در طلب گره‌گشائی مرده
در وصل بزاده وز جدائی مرده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1608
1. ای دوست مرا دمدمه بسیار مده
کاین دمدمه می‌خورد ز من هر که و مه
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1609
1. ای روز الست ملک و دولت رانده
وی بنده ترا چو قل هو الله خوانده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1610
1. ای سرو ز قامت تو قد دزدیده
گل پیش رخ تو پیرهن بدریده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1611
1. ای کوران را به لطف ره بین کرده
وی گبران را پیشرو دین کرده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1612
1. ای میر ملیحان و مهان شیی الله
وی راحت و آرامش جان شیی الله
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1613
1. باز آمد یار با دلی چون خاره
وز خارهٔ او این دل من صد پاره
بازچیهٔ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1614
1. بازچیهٔ قدرت خدائیم همه
او راست توانگری گدائیم همه
بفروخت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1615
1. بفروخت مرا یار به یک دسته تره
باشد که مرا واخرد آن یار سره
بیگانه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1616
1. بیگانه شوی ز صحبت بیگانه
بشنو سخن راست از این دیوانه