ای با تو جهان ظریف و شادی باره از مولانا رباعی 1605
1. ای با تو جهان ظریف و شادی باره
تو جامه شادیی و مالی پاره
ای خواب مرا بسته و مدفون کرده از مولانا رباعی 1606
1. ای خواب مرا بسته و مدفون کرده
شب را و مرا بیخود و مجنون کرده
ای در طلب گرهگشائی مرده از مولانا رباعی 1607
1. ای در طلب گرهگشائی مرده
در وصل بزاده وز جدائی مرده
ای دوست مرا دمدمه بسیار مده از مولانا رباعی 1608
1. ای دوست مرا دمدمه بسیار مده
کاین دمدمه میخورد ز من هر که و مه
ای روز الست ملک و دولت رانده از مولانا رباعی 1609
1. ای روز الست ملک و دولت رانده
وی بنده ترا چو قل هو الله خوانده
ای سرو ز قامت تو قد دزدیده از مولانا رباعی 1610
1. ای سرو ز قامت تو قد دزدیده
گل پیش رخ تو پیرهن بدریده
ای کوران را به لطف ره بین کرده از مولانا رباعی 1611
1. ای کوران را به لطف ره بین کرده
وی گبران را پیشرو دین کرده
ای میر ملیحان و مهان شیی الله از مولانا رباعی 1612
1. ای میر ملیحان و مهان شیی الله
وی راحت و آرامش جان شیی الله
باز آمد یار با دلی چون خاره از مولانا رباعی 1613
1. باز آمد یار با دلی چون خاره
وز خارهٔ او این دل من صد پاره
بازچیهٔ قدرت خدائیم همه از مولانا رباعی 1614
1. بازچیهٔ قدرت خدائیم همه
او راست توانگری گدائیم همه
بفروخت مرا یار به یک دسته تره از مولانا رباعی 1615
1. بفروخت مرا یار به یک دسته تره
باشد که مرا واخرد آن یار سره
بیگانه شوی ز صحبت بیگانه از مولانا رباعی 1616
1. بیگانه شوی ز صحبت بیگانه
بشنو سخن راست از این دیوانه