آنکس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1594
1. آنکس که ز دست شد بر او دست منه
از باده چو نیست شد تواش هست منه
آنی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1595
1. آنی که وجود و عدمت اوست همه
سرمایهٔ شادی و غمت اوست همه
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1596
1. از دیدهٔ کژ دلبر رعنا را چه
وز بدنامی عاشق شیدا را چه
السکر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1597
1. السکر صار کاسدا من شفتیه
والبدر تراه ساجدا بین یدیه
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1598
1. ای کان العباد ما اهواه
ما یذکرنا فکیف ما ینساه
آهوی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1599
1. آهوی قمرا سهامه عیناه
ما شوش عزم خاطری الا هو
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1600
1. ای آنکه به جان این جهانی زنده
شرمت بادا چرا چنانی زنده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1601
1. ای پارسی و تازی تو پوشیده
جان دیده قدح شراب نانوشیده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1602
1. ای بر نمک تو خلق نانی بزده
بر مرکب تو داغ نشانی بزده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1603
1. ای بی‌ادبانه من ز تو نالیده
غیرت بشنیده گوش من مالیده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1604
1. ای جان تو بر مقصران آشفته
هم جان تو عذر جان ایشان گفته