سر رشتهٔ شادیست خیال خوش تو از مولانا رباعی 1571
1. سر رشتهٔ شادیست خیال خوش تو
سرمایهٔ گرمیست مها آتش تو
سوگند بدان روی تو و هستی تو از مولانا رباعی 1572
1. سوگند بدان روی تو و هستی تو
گر میدانم نه از تو این پستی تو
صد داد همی رسد ز بیدادی تو از مولانا رباعی 1573
1. صد داد همی رسد ز بیدادی تو
در وهم چگونه آورم شادی تو
عشقست که کیمیای شرقست در او از مولانا رباعی 1574
1. عشقست که کیمیای شرقست در او
ابریست که صد هزار برقست در او
عمرم به کنار زد کناری با تو از مولانا رباعی 1575
1. عمرم به کنار زد کناری با تو
چون عمر گذشتنیست باری با تو
فرزانهٔ عشق را تو دیوانه مگو از مولانا رباعی 1576
1. فرزانهٔ عشق را تو دیوانه مگو
همخرقهٔ روح را بیگانه مگو
گر جمله برفتند نگارا تو مرو از مولانا رباعی 1577
1. گر جمله برفتند نگارا تو مرو
ای مونس و غمگسار ما را تو مرو
گر عاشق عشق ما شدی، ای مهرو از مولانا رباعی 1578
1. گر عاشق عشق ما شدی، ای مهرو
بیرون شو ازین شش جهت تو بر تو
گر عاقل و عالمی به عشق ابله شو از مولانا رباعی 1579
1. گر عاقل و عالمی به عشق ابله شو
ور ماه فلک توئی چو خاک ره شو
گر هیچ ترا میل سوی ماست بگو از مولانا رباعی 1580
1. گر هیچ ترا میل سوی ماست بگو
ورنه که رهی عاشق و تنها است بگو
گفتم روزی که من به جانم با تو از مولانا رباعی 1581
1. گفتم روزی که من به جانم با تو
دیگر نشدم بتا همانم با تو