سر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1571
1. سر رشتهٔ شادیست خیال خوش تو
سرمایهٔ گرمیست مها آتش تو
سوگند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1572
1. سوگند بدان روی تو و هستی تو
گر میدانم نه از تو این پستی تو
صد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1573
1. صد داد همی رسد ز بیدادی تو
در وهم چگونه آورم شادی تو
عشقست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1574
1. عشقست که کیمیای شرقست در او
ابریست که صد هزار برقست در او
عمرم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1575
1. عمرم به کنار زد کناری با تو
چون عمر گذشتنیست باری با تو
فرزانهٔ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1576
1. فرزانهٔ عشق را تو دیوانه مگو
همخرقهٔ روح را بیگانه مگو
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1577
1. گر جمله برفتند نگارا تو مرو
ای مونس و غمگسار ما را تو مرو
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1578
1. گر عاشق عشق ما شدی، ای مه‌رو
بیرون شو ازین شش جهت تو بر تو
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1579
1. گر عاقل و عالمی به عشق ابله شو
ور ماه فلک توئی چو خاک ره شو
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1580
1. گر هیچ ترا میل سوی ماست بگو
ورنه که رهی عاشق و تنها است بگو
گفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1581
1. گفتم روزی که من به جانم با تو
دیگر نشدم بتا همانم با تو