بر تختهٔ دل که من نگهبانم و تو از مولانا رباعی 1559
1. بر تختهٔ دل که من نگهبانم و تو
خطی بنوشتهای که خوانم و تو
ترکی که دلم شاد کند خندهٔ او از مولانا رباعی 1560
1. ترکی که دلم شاد کند خندهٔ او
دارد به غمم زلف پراکندهٔ او
چون پاک شد از رنگ خودی سینهٔ تو از مولانا رباعی 1561
1. چون پاک شد از رنگ خودی سینهٔ تو
خودبین گردی ز یار دیرینهٔ تو
خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو از مولانا رباعی 1562
1. خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو
از سر بنه آن وسوسه و غوغا تو
داروی ملولی رخ و رخسارهٔ تو از مولانا رباعی 1563
1. داروی ملولی رخ و رخسارهٔ تو
وان نرگس مخمورهٔ خمارهٔ تو
در اصل یکی بد است جان من و تو از مولانا رباعی 1564
1. در اصل یکی بد است جان من و تو
پیدای من و تو و نهان من و تو
در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو از مولانا رباعی 1565
1. در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو
جان چاکر آن کسی که شد چاکر تو
در کوی خیال خود چه میپویی تو از مولانا رباعی 1566
1. در کوی خیال خود چه میپویی تو
وین دیده به خون دل چه میشویی تو
درها همه بستهاند الا در تو از مولانا رباعی 1567
1. درها همه بستهاند الا در تو
تا ره نبرد غریب الا بر تو
دل در تو گمان بد بر دور از تو از مولانا رباعی 1568
1. دل در تو گمان بد بر دور از تو
این نیز ز ضعف خود برد دور از تو
رشک آیدم از شانه و سنگ ای دلجو از مولانا رباعی 1569
1. رشک آیدم از شانه و سنگ ای دلجو
تا با تو چرا رود به گرمابه فرو
زاندم که شنیدهام نوای غم تو از مولانا رباعی 1570
1. زاندم که شنیدهام نوای غم تو
رقصان شدهام چو ذرههای غم تو