بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1559
1. بر تختهٔ دل که من نگهبانم و تو
خطی بنوشته‌ای که خوانم و تو
ترکی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1560
1. ترکی که دلم شاد کند خندهٔ او
دارد به غمم زلف پراکندهٔ او
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1561
1. چون پاک شد از رنگ خودی سینهٔ تو
خودبین گردی ز یار دیرینهٔ تو
خواهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1562
1. خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو
از سر بنه آن وسوسه و غوغا تو
داروی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1563
1. داروی ملولی رخ و رخسارهٔ تو
وان نرگس مخمورهٔ خمارهٔ تو
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1564
1. در اصل یکی بد است جان من و تو
پیدای من و تو و نهان من و تو
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1565
1. در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو
جان چاکر آن کسی که شد چاکر تو
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1566
1. در کوی خیال خود چه می‌پویی تو
وین دیده به خون دل چه می‌شویی تو
درها از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1567
1. درها همه بسته‌اند الا در تو
تا ره نبرد غریب الا بر تو
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1568
1. دل در تو گمان بد بر دور از تو
این نیز ز ضعف خود برد دور از تو
رشک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1569
1. رشک آیدم از شانه و سنگ ای دلجو
تا با تو چرا رود به گرمابه فرو
زاندم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1570
1. زاندم که شنیده‌ام نوای غم تو
رقصان شده‌ام چو ذره‌های غم تو