غزلیات در دیوان کمپانی محمدحسین غروی اصفهانی

1 تنها نه منم به کمند هوا من رام رکوب العشق هویٰ

2 از من نه عجب که گنه کارم وصفی الله عصی فغویٰ

3 جز اشک و سرشک من از دل من من حدّث عن قلبی و رویٰ؟

4 رنجور ترا بهبودی نیست اذ لیس لداء الحب دوا

1 آن سینه که تیر ترا هدفست گنجینۀ معرفت و شرفست

2 دل گوهر نُه صدفست آری گر گوهر عشق ترا صدفست

3 آن سر که نرفته بچو کانت گرگوی زراست کم از خزفست

4 کی آن تن لایق قربانی است کاندر طلب آب و علفست

1 از هر گل شور نروید گل شیرین سخنی سزد از بلبل

2 قمری صفت ار شوری داری زیبنده بود هوس سنبل

3 در غمزۀ مست تو جادوئیست دل برده ز مملکت بابل

4 سر حلقۀ اهل دلم لیکن دیوانۀ حلقۀ آن کاکل

1 بخدا که ز غیر تو بیزارم وز خویش همیشه در آزارم

2 آوارۀ کوه و بیابانم سرگشتۀ کوچه و بازارم

3 چون مرغ شب آویزم همه شب روزانه چه بلبل گلزارم

4 در خرمن نه فلک آتش زد یک شعله ز آه دل زارم

1 آن دل که ز عشق چه غنچه شکفت هر نکته که گفت ز حسن تو گفت

2 بیدار غمت از صبح ازل تا شام ابد یک لحظه نخفت

3 گوش دل هر هوشیار دلی هر نغمه شنفت هم از تو شنفت

4 مژگان من دلرفته ز دست جز خاک ره کوی تو نرفت

1 تا رایت عشق افراخته ام در وادی حیرت تاخته ام

2 هنگام قمار نظر بازی یکجا دل و دین را باخته ام

3 از عشرت و شادی بی خبرم تا با غم دل پردخته ام

4 از من نه عجب گر نیست نشان در بوتۀ غم بگداخته ام

1 ای در طلبت همۀ عالم گم افلاطون رفته فرو در خم

2 سرگشتۀ کوی تواند افلاک آشفتۀ موی تواند انجم

3 از شش جهت آوازۀ عشاق بر خواسته تا فلک هفتم

4 در وادی عشق تو طفل رهند پیران طریقت بل هُم هُم

1 از عشق تو اندر تاب و تبم وز شوق تو در وجد و طربم

2 از شمۀ لطف تو سلمانم وز شعلۀ قهر تو بو لهبم

3 هندوی بت خال تو شدم رسوای تو در عجم و عربم

4 با سر ره عشق تو می پویم گر مانده شود پای طلبم

1 ای روی تو قبلۀ حاجاتم وی کوی تو طور مناجاتم

2 مصباح جهان افروز ترا از پرتو لطف تو مشکوتم

3 گر سینه شود سینا چه عجب گر جلوه کنی به میقاتم

4 تا خاک نشین ره تو شوم شد جام جهان بین مرآتم

1 از جان بگذر جانان بطلب آنگاه ز جانان جان بطلب

2 با قلب سلیم اسلام بجو پس مرتبۀ سلمان بطلب

3 از فتنۀ شرک جلّی و خفیّ ایمن چه شوی ایمان بطلب

4 در وادی فقر بزن قدمی پس دولت بی پایان بطلب