آن کیست که بستۀ بند تو نیست از غروی غزل 25
1. آن کیست که بستۀ بند تو نیست
یا آنکه اسیر کمند تو نیست
گر باده دهد بر باد مرا از غروی غزل 26
1. گر باده دهد بر باد مرا
از غم بکند آزاد مرا
از نرگس مست تو مخمورم از غروی غزل 27
1. از نرگس مست تو مخمورم
هر چند خرابم، معمورم
هرجا که بسوی تو می بینم از غروی غزل 28
1. هرجا که بسوی تو می بینم
یک جا همه روی تو می بینم
تا گوهر عشق اندوخته ام از غروی غزل 29
1. تا گوهر عشق اندوخته ام
چشم از همه عالم دوخته ام
از یار نیاز ندیده کسی از غروی غزل 30
1. از یار نیاز ندیده کسی
جز عشوه و ناز ندیده کسی
تنها نه منم به کمند هوا از غروی غزل 31
1. تنها نه منم به کمند هوا
من رام رکوب العشق هویٰ
آن سینه که تیر ترا هدفست از غروی غزل 32
1. آن سینه که تیر ترا هدفست
گنجینۀ معرفت و شرفست
از هر گل شور نروید گل از غروی غزل 33
1. از هر گل شور نروید گل
شیرین سخنی سزد از بلبل
بخدا که ز غیر تو بیزارم از غروی غزل 34
1. بخدا که ز غیر تو بیزارم
وز خویش همیشه در آزارم
آن دل که ز عشق چه غنچه شکفت از غروی غزل 35
1. آن دل که ز عشق چه غنچه شکفت
هر نکته که گفت ز حسن تو گفت
تا رایت عشق افراخته ام از غروی غزل 36
1. تا رایت عشق افراخته ام
در وادی حیرت تاخته ام