عود قماری که همی داد دود از دهلوی مثنوی 60
1. عود قماری که همی داد دود
غالیه می‌ساخت گل از دود عود
باده نوشین به صفا خواست کرد از دهلوی مثنوی 61
1. باده نوشین به صفا خواست کرد
وعدهٔ دوشین به وفا راست کرد
تن ز غنیمت به هزیمت سپرد از دهلوی مثنوی 62
1. تن ز غنیمت به هزیمت سپرد
بردن جان را به غنیمت شمرد
باد! همه وقت، به شادی و ناز از دهلوی مثنوی 63
1. باد! همه وقت، به شادی و ناز
باده کش و خصم کش و بزم ساز
چون هنر مرغ فراوان شود از دهلوی مثنوی 64
1. چون هنر مرغ فراوان شود
مرغ ز بر دست سلیمان شود
سر نامه به نام آن خداوند از دهلوی مثنوی 65
1. سر نامه به نام آن خداوند
که دلها را به خوبان داد پیوند
خداوندا چو جان دادی دلم بخش از دهلوی مثنوی 66
1. خداوندا چو جان دادی دلم بخش
دل عاشق، نه جان عاقلم بخش
محمد کایت نورست رویش از دهلوی مثنوی 67
1. محمد کایت نورست رویش
سواد روشن و اللیل، مویش
شبی همچون سواد چشم پاکان از دهلوی مثنوی 68
1. شبی همچون سواد چشم پاکان
نهفته رو، ز چشم خوابناکان
پس از دیباچهٔ نعت رسالت از دهلوی مثنوی 69
1. پس از دیباچهٔ نعت رسالت
ز ذکر پیر به باشد مقالت
علای دیدن و دنیا، شاه والا از دهلوی مثنوی 70
1. علای دیدن و دنیا، شاه والا
به قدرت نائب ایزد تعالی
گرفتن سهل باشد، این جهان را از دهلوی مثنوی 71
1. گرفتن سهل باشد، این جهان را
کلید آن جهان، باید شهان را