در کمر سنگ میان دو کوه از دهلوی مثنوی 36
1. در کمر سنگ میان دو کوه
آب گهر صفوة و دریا شکوه
مردم او جمله فرشته سرشت از دهلوی مثنوی 37
1. مردم او جمله فرشته سرشت
خوش دل و خوش خوی چو اهل بهشت
خانه چو خورشید به جوزا گرفت از دهلوی مثنوی 38
1. خانه چو خورشید به جوزا گرفت
رفت در آن خانه درون جا گرفت
ساخته از حکمت کار آگهان از دهلوی مثنوی 39
1. ساخته از حکمت کار آگهان
خانهٔ گردنده بگرد جهان
کرد چوره در سرطان آفتاب از دهلوی مثنوی 40
1. کرد چوره در سرطان آفتاب
چشمهٔ خورشید فرو شد باب
پیل چو کوهی که بود بی‌سکون از دهلوی مثنوی 41
1. پیل چو کوهی که بود بی‌سکون
چارستون زیر که بی ستون
گرم‌ترین کارگزاران خوان از دهلوی مثنوی 42
1. گرم‌ترین کارگزاران خوان
مایده کردند ز مطبخ روان
بیره تنبول که صد برگ بست از دهلوی مثنوی 43
1. بیره تنبول که صد برگ بست
چون گل صد برگ بیامد بدست
شد زن مطرب به نوا پروری از دهلوی مثنوی 44
1. شد زن مطرب به نوا پروری
انجمنی پر ز مه و مشتری
گر چه پدر بر سر تختش کشید از دهلوی مثنوی 45
1. گر چه پدر بر سر تختش کشید
شست و فرود آمد و پیشش دوید
لشکر اسلام که آنجا رسید از دهلوی مثنوی 46
1. لشکر اسلام که آنجا رسید
بود زمین تشنه که دریا رسید
جوهری شام به سودا گری از دهلوی مثنوی 47
1. جوهری شام به سودا گری
کرده گهر پیش کش مشتری