ای شهٔ مشرق شده چون از امیرخسرو دهلوی مثنوی 25
1. ای شهٔ مشرق شده چون آفتاب
وز تو جهان در حد مغرب بتاب
...
بادشه شرق، که آن مژده از امیرخسرو دهلوی مثنوی 26
1. بادشه شرق، که آن مژده یافت
روش ، چو خورشید زمشرق، بتافت
...
شاه به رویش چو نظر از امیرخسرو دهلوی مثنوی 27
1. شاه به رویش چو نظر کرد چست
دید دران آئینه خود را درست
...
روز چو آخر شد و گرما از امیرخسرو دهلوی مثنوی 28
1. روز چو آخر شد و گرما گذشت
چشمه خور خواست ز دریا گذشت
...
چون بسخن رفت بسی داوری از امیرخسرو دهلوی مثنوی 29
1. چون بسخن رفت بسی داوری
دور درامد به نصیحت گری
...
شب چو وداع مه و سیاه از امیرخسرو دهلوی مثنوی 30
1. شب چو وداع مه و سیاه کرد
صبح دم از مهر قبا پاره کرد
...
کرد چو ره در سرطان از امیرخسرو دهلوی مثنوی 31
1. کرد چو ره در سرطان آفتاب
چشمهٔ خورشید فرو شد باب
...
رخش طلب کرد شه کام از امیرخسرو دهلوی مثنوی 32
1. رخش طلب کرد شه کام گار
شد بگهٔ چاشت به دولت سوار
...
حضرت دهلی کنف دین از امیرخسرو دهلوی مثنوی 33
1. حضرت دهلی کنف دین و داد
جنت عدن ست که آباد باد
...
مسجد جامع که ز فیض از امیرخسرو دهلوی مثنوی 34
1. مسجد جامع که ز فیض اله
زمزمهٔ خطبهٔ او تا به ماه
...
شکل مناره چو ستونی از امیرخسرو دهلوی مثنوی 35
1. شکل مناره چو ستونی ز سنگ
از پی سقف فلک شیشه رنگ
...