چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوهر می‌زنی از بخارایی غزل 359
1. چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوهر می‌زنی
بر چهرهٔ زردم اگر نقشی زنی زر می‌زنی
چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب نوری از بخارایی غزل 360
1. چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب نوری
که هرکجا که نظر می کنم تو منظوری
خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی از بخارایی غزل 361
1. خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی
باقیِ باده به پیش آر و هوالباقی گوی
دلا تا محنتی بر خود نبینی از بخارایی غزل 362
1. دلا تا محنتی بر خود نبینی
جمال دولت سرمد نبینی
دلا چو روی به اقبال مقبلی داری از بخارایی غزل 363
1. دلا چو روی به اقبال مقبلی داری
به ترک صحبت جان گیر اگر دلی داری
دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی از بخارایی غزل 364
1. دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی
که سرّ بیخبران را به رمز دریابی
شد باز به دیدار سحر چشم جهانی از بخارایی غزل 365
1. شد باز به دیدار سحر چشم جهانی
بیدار نشد بخت عجب خواب گرانی
کجا باشد چو می روشن ضمیری از بخارایی غزل 366
1. کجا باشد چو می روشن ضمیری
که دارد به ز ساغر دستگیری؟
گر ای دل بر طریق عذرخواهی از بخارایی غزل 367
1. گر ای دل بر طریق عذرخواهی
به راهش سر نهادی سر به راهی
گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی از بخارایی غزل 368
1. گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی
چه دعا خوشتر از این است که روشن باشی
گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده‌ای از بخارایی غزل 369
1. گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده‌ای
تا به بساط عاشقی رخ ننهی پیاده‌ای
ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری از بخارایی غزل 370
1. ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری
کو طبیبی که شود چاره گرِ بیماری