چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 24
1. چو آگه نه اید از دل ریش من
مرانید ازین سان سخن پیش من
جدا از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 25
1. جدا شد ازیشان یل صف پناه
برآمد به یک ره خروش از سپاه
قضا از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 26
1. قضا را که قلواد در پیش بود
ز موئیدن سام دل ریش بود
درین از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 27
1. درین گفت سام و سری پُر ز خواب
به خواب اندرون دید کز روی آب
برش از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 28
1. برش رفت و زد بر سرش ناگهان
که از وی به یک ره بپرید جان
بگفت از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 29
1. بگفت و روان کرد از دیده آب
گرفت آن کمرگاه جنگی غراب
سران از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 30
1. سران سپاهش پذیره شدند
ز دیدار او جمله خیره شدند
بدین از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 31
1. بدین سان چو پاسی ز شب درگذشت
ز خون دل آتش ز سر درگذشت
چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 32
1. چو دید آنکه با دختری خوب روی
سخن گفت و پر رشک گردید ازوی
روان از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 33
1. روان سام نیرم به عزم شکار
به گلگون برآمد چو ابر بهار
بدو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 34
1. بدو گفت کای رشک سرو سهی
فروزان ز تو فر شاهنشهی