در از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 13
1. در ایوان شاهی شب تیره باز
به خواب اندرون بود با ارنواز
ببالید از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 14
1. ببالید برسان سرو سهی
همی تافت زو فر شاهنشهی
کنم از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 15
1. کنم ابتدا از خداوند یاد
که هر مشکلی را بود او گشاد
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 16
1. به باغی یکی روز در پای سرو
شنیدم چنین داستان از تذرو
چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 17
1. چو سام از فراز سمند سیاه
چو بر تیره‌گون شب فروزنده ماه
چنان از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 18
1. چنان تا به گاه سپیده براند
که مه در رکابش پیاده بماند
روان از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 19
1. روان گشته با آن پریچهره ماه
تماشاکنان اندر آن بارگاه
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 20
1. به گوشش فرو گفت فرخ سروش
که از دست دادی دل و عقل و هوش
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 21
1. به ناکام بر پشت جرمه نشست
به خون جگر شست از خویش دست
چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 22
1. چو خورشید سر بر زد از کوهسار
پدید آمد از دور جمعی سوار
زبان از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 23
1. زبان برگشودند کای نامدار
عنان دل خویش را گوش دار