مردیم در خمار و شرابی از خواجوی کرمانی غزل 690
1. مردیم در خمار و شرابی نیافتیم
گشتیم غرق آتش وآبی نیافتیم
...
آنکه لعلش عین آب زندگانی از خواجوی کرمانی غزل 691
1. آنکه لعلش عین آب زندگانی یافتیم
در رهش مردن حیات جاودانی یافتیم
...
ما نوای خویش را در بینوائی از خواجوی کرمانی غزل 692
1. ما نوای خویش را در بینوائی یافتیم
فخر بر شاهان عالم در گدائی یافتیم
...
دو جان وقف حریم حرم او از خواجوی کرمانی غزل 693
1. دو جان وقف حریم حرم او کردیم
و اعتماد از دو جهان بر کرم او کردیم
...
اهل دل را خبر از عالم از خواجوی کرمانی غزل 694
1. اهل دل را خبر از عالم جان آوردیم
تحفهٔ جان جهان جان و جهان آوردیم
...
دل به دست غم سودای تو از خواجوی کرمانی غزل 695
1. دل به دست غم سودای تو دادیم و شدیم
چشمهٔ خون دل از چشم گشادیم و شدیم
...
گر شدیم از کویت ای ترک از خواجوی کرمانی غزل 696
1. گر شدیم از کویت ای ترک ختا باز آمدیم
ور خطائی رفت از آن بازآ که ما باز آمدیم
...
باز چون بلبل بصد دستان از خواجوی کرمانی غزل 697
1. باز چون بلبل بصد دستان ببستان آمدیم
باز چون مرغان شبگیری خوش الحان آمدیم
...
شمع بنشست ز باد سحری از خواجوی کرمانی غزل 698
1. شمع بنشست ز باد سحری خیز ندیم
که ز فردوس نشان می‌دهد انفاس نسیم
...
نسیم باد بهاری وزید از خواجوی کرمانی غزل 699
1. نسیم باد بهاری وزید خیز ندیم
بیار باده که جان تازه می‌شود ز نسیم
...
ما سر بنهادیم و به سامان از خواجوی کرمانی غزل 700
1. ما سر بنهادیم و به سامان نرسیدیم
در درد بمردیم و بدرمان نرسیدیم
...
از عمر چو این یک دو نفس از خواجوی کرمانی غزل 701
1. از عمر چو این یک دو نفس بیش نداریم
بنشین نفسی تا نفسی با تو برآریم
...