داریم دلی پر غم و غمخوار از خواجوی کرمانی غزل 702
1. داریم دلی پر غم و غمخوار نداریم
وز مستی و بی خویشتنی عار نداریم
...
1. داریم دلی پر غم و غمخوار نداریم
وز مستی و بی خویشتنی عار نداریم
...
1. ما مست می لعل روان پرور یاریم
سودا زدهٔ زلف پریشان نگاریم
...
1. اکنون که از بهشت نشان میدهد نسیم
بنشان غبار ما به نم ساغر ای ندیم
...
1. کی آمدی ز تتار ای صبای مشک نسیم
بیا بیا که خوشت باد ای نسیم شمیم
...
1. ما جرعه چشانیم ولی خضر وشانیم
ما راه نشینیم ولی شاه نشانیم
...
1. خیزید ای میخوارگان تا خیمه بر گردون زنیم
ناقوس دیر عشق را بر چرخ بوقلمون زنیم
...
1. خیز تا برگ صبوحی بچمن ساز کنیم
دیدهٔ مرغ صراحی بقدح باز کنیم
...
1. خیز تا باده در پیاله کنیم
گل روی قدح چو لاله کنیم
...
1. نشان دل بی نشان از که جویم
حدیث تن ناتوان با که گویم
...
1. دلدادهایم وز پی دلدار میرویم
با خون دیده و دل افگار میرویم
...
1. درد دل خویش با که گویم
داد دل خویش از که جویم
...
1. ز باد نکهت دوتات میجوییم
ز باده ذوق لب جانفزات میجوییم
...