بیا که هندوی گیسوی دلستان از خواجوی کرمانی غزل 655
1. بیا که هندوی گیسوی دلستان تو باشم
قتیل غمزهٔ خونخوار ناتوان تو باشم
...
ای روی تو چشمهٔ خور چشم از خواجوی کرمانی غزل 656
1. ای روی تو چشمهٔ خور چشم
ابروی تو طاق اخضر چشم
...
ای لاله برگ خویش نظرت از خواجوی کرمانی غزل 657
1. ای لاله برگ خویش نظرت گلستان چشم
یاقوت آبدار تو قوت روان چشم
...
تا چند به شادی می غمهای از خواجوی کرمانی غزل 658
1. تا چند به شادی می غمهای تو نوشم
از خلق جهان کسوت سودای تو پوشم
...
می‌درم جامه و از مدعیان از خواجوی کرمانی غزل 659
1. می‌درم جامه و از مدعیان می‌پوشم
می‌خورم جامی و زهری بگمان می‌نوشم
...
ترا که گنج گشودی ز زخم از خواجوی کرمانی غزل 660
1. ترا که گنج گشودی ز زخم مار چه غم
چو شاخ گل بکف آید ز نوک خار چه غم
...
من بار هجر می‌کشم و ناقه از خواجوی کرمانی غزل 661
1. من بار هجر می‌کشم و ناقه محملم
برگیر ساربان نفسی باری از دلم
...
آید ز نی حدیثی هر دم بگوش از خواجوی کرمانی غزل 662
1. آید ز نی حدیثی هر دم بگوش جانم
کاخر بیا و بشنو دستان و داستانم
...
من آن مرغ همایونم که از خواجوی کرمانی غزل 663
1. من آن مرغ همایونم که باز چتر سلطانم
من آن نوباوهٔ قدسم که نزل باغ رضوانم
...
من همان به که بسوزم ز از خواجوی کرمانی غزل 664
1. من همان به که بسوزم ز غم و دم نزنم
ورنه از دود دل آتش بجهان در فکنم
...
گر من خمار خود ز لب یار از خواجوی کرمانی غزل 665
1. گر من خمار خود ز لب یار بشکنم
بازار کارخانهٔ اسرار بشکنم
...
ز روی خوب تو گفتم که پرده از خواجوی کرمانی غزل 666
1. ز روی خوب تو گفتم که پرده برفکنم
ولی چو درنگرم پردهٔ رخ تو منم
...