شب رحیل ز افغان خستگان مراحل از خواجوی غزل 595
1. شب رحیل ز افغان خستگان مراحل
مجال خواب نیابند ساکنان محامل
ای دل من بسته در آن زنجیر سمن‌سا دل از خواجوی غزل 596
1. ای دل من بسته در آن زنجیر سمن‌سا دل
کرده مرا در غم عشقت بی سر و بی پا دل
دلم مرید مرادست و دیده رهبر دل از خواجوی غزل 597
1. دلم مرید مرادست و دیده رهبر دل
سرم فدای خیال و خیال در سر دل
ای ماه تو مهر انور دل از خواجوی غزل 598
1. ای ماه تو مهر انور دل
وی مهر تو شمع خاور دل
دلم ربودی و رفتی ولی نمی‌روی از دل از خواجوی غزل 599
1. دلم ربودی و رفتی ولی نمی‌روی از دل
بیا که جان عزیزت فدای شکل و شمایل
ای غم عشق تو آتش زده در خرمن دل از خواجوی غزل 600
1. ای غم عشق تو آتش زده در خرمن دل
وآتش هجر جگر سوز تو دود افکن دل
رحمتی گر نکند بر دلم آن سنگین دل از خواجوی غزل 601
1. رحمتی گر نکند بر دلم آن سنگین دل
چون تواند که کشد بار غمش چندین دل
مرا که راه نماید کنون به خانهٔ دل از خواجوی غزل 602
1. مرا که راه نماید کنون به خانهٔ دل
که خاک راهم اگر دل دهم به خانهٔ گل
گر گنج طلب داری از مار مترس ای دل از خواجوی غزل 603
1. گر گنج طلب داری از مار مترس ای دل
ور خرمن گل خواهی از خار مترس ای دل
مقاربت نشود مرتفع به بعد منازل از خواجوی غزل 604
1. مقاربت نشود مرتفع به بعد منازل
که بعد در ره معنی نه مانعست و نه حائل
ای کرده تیره شب را بر آفتاب منزل از خواجوی غزل 605
1. ای کرده تیره شب را بر آفتاب منزل
دلرا ز چین زلفت برمشک ناب منزل
هرگه که ز خرگه بچمن بار دهد گل از خواجوی غزل 606
1. هرگه که ز خرگه بچمن بار دهد گل
نرگس نکند خواب خوش از غلغل بلبل