وه چه شیرینست لعلش اندرو از خواجوی کرمانی غزل 583
1. وه چه شیرینست لعلش اندرو پنهان نمک
کس نمی‌بینم که دارد در جهان چندان نمک
...
دیدم از دور بتی کاکلکش از خواجوی کرمانی غزل 584
1. دیدم از دور بتی کاکلکش مشکینک
دهنش تنگک و چون تنگ شکر شیرینک
...
ای روان از شکر تنگ تو از خواجوی کرمانی غزل 585
1. ای روان از شکر تنگ تو شکر تنگ تنگ
گل برآورده ز شرم آن رخ گلرنگ رنگ
...
نیستی آنکه زنی شیشهٔ از خواجوی کرمانی غزل 586
1. نیستی آنکه زنی شیشهٔ هستی برسنگ
ورنه در پات فتادی فلک مینا رنگ
...
چو هیچگونه ندارم به از خواجوی کرمانی غزل 587
1. چو هیچگونه ندارم به حضرت تو مجال
شوم مقیم درت بالغدوّ و الآصال
...
یکدم ز قال بگذر اگر واقفی از خواجوی کرمانی غزل 588
1. یکدم ز قال بگذر اگر واقفی ز حال
کانرا که حال هست چه حاجت بود بقال
...
گشت معلوم کنون قیمت از خواجوی کرمانی غزل 589
1. گشت معلوم کنون قیمت ایام وصال
که وصالت متصور نشود جز بخیال
...
سبحان من تقدس بالعز از خواجوی کرمانی غزل 590
1. سبحان من تقدس بالعز و الجلال
سبحان من تفرد بالجود و الجمال
...
زهی ز بادهٔ لعلت در آتش از خواجوی کرمانی غزل 591
1. زهی ز بادهٔ لعلت در آتش آب زلال
یکی ز حلقهٔ بگوشان حاجب تو هلال
...
ای سواد خط توشرح مصابیح از خواجوی کرمانی غزل 592
1. ای سواد خط توشرح مصابیح جمال
طاق پیروزهٔ ابروی تو پیوسته هلال
...
زهی گرفته خور از طلعت از خواجوی کرمانی غزل 593
1. زهی گرفته خور از طلعت تو فال جمال
نشانده قد تو در باغ جان نهال جمال
...
زهی زلفت شکسته نرخ سنبل از خواجوی کرمانی غزل 594
1. زهی زلفت شکسته نرخ سنبل
گلستان رخت خندیده برگل
...