چون برقع شبرنگ ز عارض از خواجوی کرمانی غزل 453
1. چون برقع شبرنگ ز عارض بگشاید
از تیره شبم صبح درخشان بنماید
...
نسیم باد صبا چون ز بوستان از خواجوی کرمانی غزل 454
1. نسیم باد صبا چون ز بوستان آید
مرا ز نکهت او بوی دوستان آید
...
یا رب این هدهد میمون از خواجوی کرمانی غزل 455
1. یا رب این هدهد میمون ز کجا می‌آید
ظاهر آنست که از سوی سبا می‌آید
...
گلی به رنگ تو از غنچه از خواجوی کرمانی غزل 456
1. گلی به رنگ تو از غنچه بر نمی‌آید
بتی بنقش تو از چین بدر نمی‌آید
...
این چه بادست که از سوی از خواجوی کرمانی غزل 457
1. این چه بادست که از سوی چمن می‌آید
وین چه خاکست کزو بوی سمن می‌آید
...
کدام دل که ز دوری به جان از خواجوی کرمانی غزل 458
1. کدام دل که ز دوری به جان نمی‌آید
کدام جان که ز غم در فغان نمی‌آید
...
مرا دلیست که تا جان برون از خواجوی کرمانی غزل 459
1. مرا دلیست که تا جان برون نمی‌آید
تاب طره جانان برون نمی‌آید
...
ناله‌ای کان ز دل چنگ از خواجوی کرمانی غزل 460
1. ناله‌ای کان ز دل چنگ برون می‌آید
گر بدانی ز دل سنگ برون می‌آید
...
کسی را از تو کامی برنیاید از خواجوی کرمانی غزل 461
1. کسی را از تو کامی برنیاید
که این از دست عامی برنیاید
...
مهی چون او به ماهی برنیاید از خواجوی کرمانی غزل 462
1. مهی چون او به ماهی برنیاید
شهی ز انسان بگاهی برنیاید
...
در پای تو هرکس که سر انداز از خواجوی کرمانی غزل 463
1. در پای تو هرکس که سر انداز نیاید
چون هندوی زلف تو سرافراز نیاید
...