رفیقا شناسی که من از خاقانی شروانی قطعه 252
1. رفیقا شناسی که من ز اهل شروان
نه از بیم جان در شما می‌گریزم
نه سیل است طوفان نوح از خاقانی شروانی قطعه 253
1. نه سیل است طوفان نوح است ویحک
من از نوح طوفان سزا می‌گریزم
فلک خاک در میر است از خاقانی شروانی قطعه 254
1. فلک خاک در میر است و من هم
از آن مدحش به آب زر نویسم
من این دو لفظ مثل سازم از خاقانی شروانی قطعه 255
1. من این دو لفظ مثل سازم از کلام عوام
به قوت آنکه ز هر شوخ چشمم آید خشم
با دلم چشم از نهان از خاقانی شروانی قطعه 256
1. با دلم چشم از نهان می‌گفت کز مرگ عماد
تا کی آب چشم پالائی که بردی آب چشم
منم که یک رگ جانم هزار از خاقانی شروانی قطعه 257
1. منم که یک رگ جانم هزار بازوی خون راند
از آنکه دست حوادث زده است بر دل ریشم
چون جاه پدید آرد دشمن از خاقانی شروانی قطعه 258
1. چون جاه پدید آرد دشمن که بد اندیشد
پس جاه بتر دشمن زو نیک‌تر اندیشم
خواجه بد گویدم معاذ از خاقانی شروانی قطعه 259
1. خواجه بد گویدم معاذ الله
که به بد گفتنش سخن رانم
من که خاقانیم به هیچ از خاقانی شروانی قطعه 260
1. من که خاقانیم به هیچ بدی
بد نخواهم که اوست یزدانم
بر درد دل دوا چه لود از خاقانی شروانی قطعه 261
1. بر درد دل دوا چه لود تا من آن کنم
گویند صبر کن، نه همانا من آن کنم
هست او سیاه چرده و از خاقانی شروانی قطعه 262
1. هست او سیاه چرده و من هم سپید سر
با یار، من موافقه زین باب می‌کنم
آنچه افتاد چند بار از خاقانی شروانی قطعه 263
1. آنچه افتاد چند بار مرا
پند نگرفتم ای فلان که منم