به مجلس کو نزیل جود از خاقانی شروانی قطعه 240
1. به مجلس کو نزیل جود خویش است
کجا یارم که نزل دون فرستم
بخ بخ ار فاروق ثانی از خاقانی شروانی قطعه 241
1. بخ بخ ار فاروق ثانی را کنم مدحت به جان
کاجتهاد حیدری رای مصیبش یافتم
آرزو بود نعمتم لیکن از خاقانی شروانی قطعه 242
1. آرزو بود نعمتم لیکن
از خسان ز من نپذرفتم
پسر داشتم چون بلند از خاقانی شروانی قطعه 243
1. پسر داشتم چون بلند آفتابی
ز ناگه به تاری مغاکش سپردم
از عزیزان سال دل کردم از خاقانی شروانی قطعه 244
1. از عزیزان سال دل کردم
هیچ شافی جواب نشنیدم
جمال شاه سخا بود و از خاقانی شروانی قطعه 245
1. جمال شاه سخا بود و بود تاج سرم
وحید گنج هنر بود و بود عم به سرم
آه به من می‌رسد ز سختی از خاقانی شروانی قطعه 246
1. آه به من می‌رسد ز سختی و رنج
که به جان مرگ را خریدارم
در دهر سیه سپیدم افکند از خاقانی شروانی قطعه 247
1. در دهر سیه سپیدم افکند
بخت سیه سپید کارم
فرزند بمرد و مقتدا از خاقانی شروانی قطعه 248
1. فرزند بمرد و مقتدا هم
ماتم ز پی کدام دارم
برد بیرون مرا ز ظلمت از خاقانی شروانی قطعه 249
1. برد بیرون مرا ز ظلمت شک
این چراغ یقین که من دارم
دلی داشتم وقتی، اکنون از خاقانی شروانی قطعه 250
1. دلی داشتم وقتی، اکنون ندارم
چه پرسی ز من حال دل چون ندارم
غم عمری که شد چرا نخورم از خاقانی شروانی قطعه 251
1. غم عمری که شد چرا نخورم
غم روزی ابلهانه خورم