آوازهٔ رحیل شنیدم از خاقانی شروانی قصیده 186
1. آوازهٔ رحیل شنیدم به صبح‌گاه
با شبروان دواسبه دویدم به صبح‌گاه
...
در ساحت زمانه ز راحت از خاقانی شروانی قصیده 187
1. در ساحت زمانه ز راحت نشان مخواه
ترکیب عافیت ز مزاج جهان مخواه
...
ای در حرمت نشان کعبه از خاقانی شروانی قصیده 188
1. ای در حرمت نشان کعبه
درگاه تو را نشان کعبه
...
خورشید کسری تاج بین از خاقانی شروانی قصیده 189
1. خورشید کسری تاج بین ایوان نو پرداخته
یک اسبه بر گوی فلک میدان نو پرداخته
...
در کام صبح از ناف شب از خاقانی شروانی قصیده 190
1. در کام صبح از ناف شب مشک است عمدا ریخته
گردون هزاران نرگسه از سقف مینا ریخته
...
ای تیر باران غمت، از خاقانی شروانی قصیده 191
1. ای تیر باران غمت، خون دل ما ریخته
نگذاشت طوفان غمت، خون دلی ناریخته
...
باز از تف زرین صدف، از خاقانی شروانی قصیده 192
1. باز از تف زرین صدف، شد آب دریا ریخته
ابر نهنگ آسا ز کف، لولوی لالا ریخته
...
صبح خیزان بین قیامت از خاقانی شروانی قصیده 193
1. صبح خیزان بین قیامت در جهان انگیخته
نعره‌هاشان نفخ صور از هر دهان انگیخته
...
ماه نو دیدی حمایل از خاقانی شروانی قصیده 194
1. ماه نو دیدی حمایل ز آسمان انگیخته
اختران تعویذ سیمین بی‌کران انگیخته
...
این تویی کز غمزه غوغا از خاقانی شروانی قصیده 195
1. این تویی کز غمزه غوغا در جهان انگیخته
نیزه بالا خون بدان مشکین سنان انگیخته
...
دور فلک ده جام را از از خاقانی شروانی قصیده 196
1. دور فلک ده جام را از نور عذرا داشته
چون عده داران چار مه در طارمی واداشته
...
ای در دل سودائیان، از خاقانی شروانی قصیده 197
1. ای در دل سودائیان، از غمزه غوغا داشته
من کشتهٔ غوغائیان، دل مست سودا داشته
...