غزلیات در دیوان اشعار خاقانی شروانی

1 فرمان ملک چه ساحری ساخت کز سحر بهار آزری ساخت

2 در هندسه دست موسوی داشت در شعبده صنع ساحری ساخت

3 شکل فلک دوازده برج زین قصر دوازده دری ساخت

4 از بس که به صنعتش طرازید نقاش طراز ساحری ساخت

1 کیست که در کوی تو فتنهٔ روی نیست وز پی دیدار تو بر سر کوی تو نیست

2 فتنه به بازار عشق بر سر کار است از آنک راستی کار او جز خم موی تو نیست

3 روی تو جان پرورد خوی تو خونم خورد آه که خوی بدت در خور روی تو نیست

4 با غم هجران تو شادم ازیرا مرا طاقت هجر تو هست طاقت خوی تو نیست

1 به باغ وصل تو خاری، رقیب صد ورد است به یاد روی تو دردی، طبیب صد درد است

2 هزار جان مقدس فدای روی تو باد که زیر دامن زلف تو سایه پرورد است

3 به روزگار هوای تو کم شود نی نی هوای تو عرضی نیست مادر آورد است

4 رسول من سوی تو باد صبح‌دم باشد ازین قبل نفس باد صبح‌دم سرد است

1 دیدی که یار چون ز دل ما خبر نداشت ما را شکار کرد و بیفکند و برنداشت

2 ما بی‌خبر شدیم که دیدیم حسن او او خود ز حال بی‌خبر ما خبر نداشت

3 ما را به چشم کرد که تا صید او شدیم زان پس به چشم رحمت بر ما نظر نداشت

4 گفتا جفا نجویم زین خود گذر نکرد گفتا وفا نمایم زان خود اثر نداشت

1 عشق تو چون درآید شور از جهان برآید دلها در آتش افتد دود از میان برآید

2 در آرزوی رویت بر آستان کویت هر دم هزار فریاد از عاشقان برآید

3 تا تو سر اندر آری صد راز سر برآری تا تو ببر درآئی صد دل ز جان برآید

4 خوی زمانه داری ممکن نشد که کس را یک سود در زمانه بی‌صد زیان برآید

1 جام می تا خط بغداد ده ای یار مرا باز هم در خط بغداد فکن بار مرا

2 باجگه دیدم و طیار ز آراستگی عیش چون باج شد و کار چو طیار مرا

3 رخت کاول ز در مصطبه برداشتیم هم بدان منزل برداشت فرود آر مرا

4 سفر کعبه به صد جهد برآوردم و رفت سفر کوی مغان است دگر بار مرا

1 چه نشینم که فتنه بر پای است رایت عشق پای برجای است

2 هرچه بایست داشتم الحق محنت عشق نیز می‌بایست

3 صبر با این بلا ندارد پای بگریزد نه بند بر پای است

4 راستی به که صبر معذوراست بر سر تیغ چون توان پای است

1 مرا دانهٔ دل بر آتش فتاده است از آن نعرهٔ من چنین خوش فتاده است

2 به هفت آسمان هشتمین در فزایم ز دود دلی کاسمان‌وش فتاده است

3 من آن آب نادیه نخل بلندم که از جان من در من آتش فتاده است

4 غلط گفته‌ام نخل چه؟ کز دو دیده چو نیلوفرم آب مفرش فتاده است

1 اری فی‌النوم ما طالت نواها زمانا طاب عیشی فی هواها

2 به جامی کز می وصلش چشیدم همی دارد خمارم در بلاها

3 عرانی السحر ویحک ما عرانی رعاها الصبر ویلی ما رعاها

4 به بوسه مهر نوش او شکستم شکست اندر دلم نیش جفاها

1 بخت بدرنگ من امروز گم است یارب این رنگ سواد از چه خم است

2 دلدل دل ز سر خندق غم چون جهانم که بس افکنده سم است

3 با من امروز فلک را به جفا آشتی نیست همه اشتلم است

4 شد چو کشتی به کژی کار فلک که عنانش محل پاردم است