غزلیات در دیوان اشعار خاقانی شروانی

1 به دو میگون لب و پسته دهنت به سه بوس خوش و فندق شکنت

2 به زره پوش قد تیر وشت به کمان‌کش مژهٔ تیغ زنت

3 به حریر تن و دیبای رخت به ترنج بر و سیب ذقنت

4 به دو نرگس، به دو سنبل، به دو گل بر سر سرو صنوبر فکنت

1 هر که در عاشقی قدم نزده است بر دل از خون دیده نم نزده است

2 او چه داند که چیست حالت عشق که بر او عشق، تیر غم نزده است

3 عشق را مرتبت نداند آنک همه جز در وصال کم نزده است

4 دل و جان باخته است هر دو بهم گرچه با دل‌ربای دم نزده است

1 جو به جو عشقت شمار دم زدن بر من گرفت جوجوم کرد و چو بشنید آه من بر من گرفت

2 آهی از عشقت درون دل نهان می‌داشتم چون برون شد بی‌من او راه دهن بر من گرفت

3 عشقت آتش در من افکند و مرا گفتا منال نالهٔ آتش بگاه سوختن بر من گرفت

4 دل به دست خویشتن شد کشته در پای غمت خود به خود کرد این و جرم خویشتن بر من گرفت

1 سر و زر کو که منت یارم جست فرصت آمدنت یارم جست

2 بن مویی ز دلم کم نشود سر موئی ز تنت یارم جست

3 نه میی از قدحت یارم خواست نه گلی از چمنت یارم جست

4 نه من آیم نه توام دانی خواند نه تو آئی نه منت یارم جست

1 یارب آن خال بر آن لب چه خوش است بر هلالش نقط از شب چه خوش است

2 دهنش حلقهٔ تنگ زره است نقطه بر حلقهٔ مرکب چه خوش است

3 مه سپر کرده و شب ماه سپر به سپر برزده کوکب چه خوش است

4 بر لبش خال ز گازم اثر است اثر گاز بر آن، لب چه خوش است

1 در عشق تو عافیت حرام است آن را که نه عشق پخت خام است

2 کس را ز تو هیچ حاصلی نیست جز نیستیی که بر دوام است

3 صد ساله ره است راه وصلت با داعیهٔ تو نیم گام است

4 شهری ز تو مست عشق و ما هم این باد ندانم از چه جام است

1 به جائی رسید عشق که بر جای جان نشست سلامت کرانه کرد، خود اندر میان نشست

2 برآمد سپاه عشق به میدان دل گذشت درآمد خیال دوست در ایوان جان نشست

3 مرا باز تیغ صبر بفرسود و زنگ خورد مگر رنگ بخت داشت بر او زنگ از آن نشست

4 فغان از بلای عشق که در جانم اوفتاد تو گفتی خدنگ بود که در پرنیان نشست

1 چرا ننهم؟ نهم دل بر خیالت چرا ندهم؟ دهم جان در وصالت

2 بپویم بو که در گنجم به کویت بجویم بو که دریابم جمالت

3 کمالت عاجزم کرد و عجب نیست که تو هم عاجزی اندر کمالت

4 شبم روشن شده است و من ز خوبی ندانم بدر خوانم یا هلالت

1 هر که به سودای چون تو یار بپرداخت همتش از بند روزگار بپرداخت

2 در غم تو سخت مشکل است صبوری خاصه که عالم ز غم‌گسار بپرداخت

3 عشق تو در مرغزار عقل زد آتش از تر و از خشک مرغزار بپرداخت

4 لعل تو عشاق را به قیمت یک بوس کیسه بجای یکی هزار بپرداخت

1 دلم در بحر سودای تو غرق است نکو بشنو که این معنی نه زرق است

2 فراقت ریخت خونم این چه تیغ است نفاقت سوخت جانم این چه برق است

3 جهان بستد ز ما طوفان عشقت امانی ده که ما را بیم غرق است

4 تو هم هستی در این طوفان ولیکن تو را تا کعب و ما را تا به فرق است