جانا لب تو پیش‌کش از از خاقانی شروانی غزل 109
1. جانا لب تو پیش‌کش از ما چه ستاند
اینک سر و زر نقد دگر تا چه ستاند
...
مهر تو بر دیگران نتوان از خاقانی شروانی غزل 110
1. مهر تو بر دیگران نتوان نهاد
گوهر اندر خاکدان نتوان نهاد
...
پردهٔ نو ساخت عشق، زخمهٔ از خاقانی شروانی غزل 111
1. پردهٔ نو ساخت عشق، زخمهٔ نو در فزود
کرد به من آنچه خواست، برد ز من آنچه بود
...
مرا وصلت به جانی برنیاید از خاقانی شروانی غزل 112
1. مرا وصلت به جانی برنیاید
تو را صد جان به چشم اندر نیاید
...
دل که در دام تو افتاد از خاقانی شروانی غزل 113
1. دل که در دام تو افتاد غم جان نبرد
جان که در زلف تو شد راه به ایمان نبرد
...
دل زخم تو را سپر ندارد از خاقانی شروانی غزل 114
1. دل زخم تو را سپر ندارد
آماج تو جز جگر ندارد
...
بوسه گه آسمان نعل سمند از خاقانی شروانی غزل 115
1. بوسه گه آسمان نعل سمند تو باد
نور ده آفتاب بخت بلند تو باد
...
با کفر زلفت ای جان ایمان از خاقانی شروانی غزل 116
1. با کفر زلفت ای جان ایمان چه کار دارد
آنجا که دردت آید درمان چه کار دارد
...
آوازهٔ جمالت چون از از خاقانی شروانی غزل 117
1. آوازهٔ جمالت چون از جهان برآمد
آواز بی‌نیازی از آسمان برآمد
...
وصل تو به وهم در نمی‌آید از خاقانی شروانی غزل 118
1. وصل تو به وهم در نمی‌آید
وصف تو به گفت برنمی‌آید
...
چشم ما بر دوخت عشق و پردهٔ از خاقانی شروانی غزل 119
1. چشم ما بر دوخت عشق و پردهٔ ما بردرید
از در ما چون درآمد دل ز روزن برپرید
...