خاک بغداد در آب بصرم از خاقانی شروانی غزل 323
1. خاک بغداد در آب بصرم بایستی
چشمهٔ دجله میان جگرم بایستی
...
شوریده کرد ما را عشق از خاقانی شروانی غزل 324
1. شوریده کرد ما را عشق پری جمالی
هر چشم زد ز دستش داریم گوشمالی
...
ای راحت جان‌ها به تو، از خاقانی شروانی غزل 325
1. ای راحت جان‌ها به تو، آرام جان کیستی
دل در هوس جان می‌دهد، تو دلستان کیستی
...
ای سرو غنچه لب ز گلستان از خاقانی شروانی غزل 326
1. ای سرو غنچه لب ز گلستان کیستی
وی ماه روز وش ز شبستان کیستی
...
ای ترک دلستان ز شبستان از خاقانی شروانی غزل 327
1. ای ترک دلستان ز شبستان کیستی
خوش دلبری، ندانم جانان کیستی
...
کردی نخست با ما عهدی از خاقانی شروانی غزل 328
1. کردی نخست با ما عهدی چنان که دانی
ماند بدان که بر سر آن عهد خود نمانی
...
یکی بخرام در بستان که از خاقانی شروانی غزل 329
1. یکی بخرام در بستان که تا سرو روان بینی
دلت بگرفت در خانه برون آتا جهان بینی
...
زرهٔ زلف بر قبا شکنی از خاقانی شروانی غزل 330
1. زرهٔ زلف بر قبا شکنی
آه در جان آشنا شکنی
...
این چه شور است آخر ای از خاقانی شروانی غزل 331
1. این چه شور است آخر ای جان کز جهان انگیختی
گرد فتنه است اینکه از میدان جان انگیختی
...
جان بخشمت آن ساعت کز از خاقانی شروانی غزل 332
1. جان بخشمت آن ساعت کز لب شکرم بخشی
دانم که تو ز آن لب‌ها جانی دگرم بخشی
...
تا بیش دل خراب داری از خاقانی شروانی غزل 333
1. تا بیش دل خراب داری
دل بیش کند ز جان‌سپاری
...
تب‌ها کشم از هجر تو شب‌های از خاقانی شروانی غزل 334
1. تب‌ها کشم از هجر تو شب‌های جدائی
تب‌ها شودم بسته چو لب‌ها بگشایی
...