دل جام جام، زهر غمان هر زمان کشد از خاقانی غزل 180
1. دل جام جام، زهر غمان هر زمان کشد
ناکام جان نگر که چه در کام جان کشد
آمد نفس صبح و سلامت نرسانید از خاقانی غزل 181
1. آمد نفس صبح و سلامت نرسانید
بوی تو نیاورد و پیامت نرسانید
آن کو چو تو دلربای دارد از خاقانی غزل 182
1. آن کو چو تو دلربای دارد
بر فرق زمانه پای دارد
چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید از خاقانی غزل 183
1. چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید
چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
با درد تو کس منت مرهم نپذیرد از خاقانی غزل 184
1. با درد تو کس منت مرهم نپذیرد
با وصل تو کس ملکت عالم نپذیرد
آوازهٔ جمالت اندر جهان فتاد از خاقانی غزل 185
1. آوازهٔ جمالت اندر جهان فتاد
شوری ز کبریای تو در آسمان فتاد
در خوشاب را لبت سخت خوش آب می‌دهد از خاقانی غزل 186
1. در خوشاب را لبت سخت خوش آب می‌دهد
نرگس مست را خطت خوب سراب می‌دهد
عشقت آتش ز جان برانگیزد از خاقانی غزل 187
1. عشقت آتش ز جان برانگیزد
رستخیز از جهان برانگیزد
پیش لب تو حلقه به گوشم بنفشه‌وار از خاقانی غزل 188
1. پیش لب تو حلقه به گوشم بنفشه‌وار
لب‌ها بنفشه رنگ ز تب‌های بیقرار
پیش صبا نثار کنم جان شکوفه‌وار از خاقانی غزل 189
1. پیش صبا نثار کنم جان شکوفه‌وار
کو عقد عنبرین که شکوفه کند نثار
دل پردهٔ عشق توست برگیر از خاقانی غزل 190
1. دل پردهٔ عشق توست برگیر
جان تحفهٔ وصل توست بپذیر
خون‌ریزی و نندیشی، عیار چنین خوشتر از خاقانی غزل 191
1. خون‌ریزی و نندیشی، عیار چنین خوشتر
دل دزدی و نگریزی، طرار چنین خوشتر